X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

*** /wszyscy błądzą/

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2024-11-28 11:28

niech nikt do mnie nie mówi
to okno się nie nadaje
stało się jakimś złudzeniem
w nazbyt szczelnej ramie

mdli światłem odbijanym
od mojego dzieła
mogę zasłonić je słowem
nabrać wody w usta
wszystko mogę

tam niezgarnięte okruchy
z przedostatniej wieczerzy
kurz tanecznie krążący
w pniu cyfrowej smugi
chwilami chyba dźwięki
ostrość szafy grającej
gdy z krzyży schodzą dusze
w przytulne całuny

przez nazbyt szczelny ekran
widać cały świat
wszyscy błądzą, niewielu
ma tego świadomość

czy ty masz imię nocy
czy masz imię dniu
wyskoczę zaraz w kapsule

by was przeprosić
za wszystko









18.06.2022. dpb
autor
Jesteś Premium.
Dziękujemy!

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
18 razy
Treść

6
8
5
10
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
6
5
12
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Beata1
Beata1
2024-12-08
Bliska jest mi interpretacja Larisy Twojego świetnego wiersza Wando.

Pozdrawiam serdecznie :)

_wena_
_wena_
2024-12-04
Nie wiem, czy wszyscy błądzą i czy można wszystkich wrzucać do jednego worka, wszak intelekt każdego człowieka mimo wielu podobieństw jest nie do podrobienia. Toteż nie będę oceniać innych, a odpowiadać mogę tylko za siebie.
Tekst przeczytałam z zaciekawieniem i zamyśliłam się...




bez definicji
bez definicji
2024-12-03
Wiersz, moim zdaniem traktuje o ogromnym zawodzie. Relacja Twórcy dzieła - jakim jest świat, a odbiorcą, który nie jest mentalnie gotowy, by zrozumieć co mu ofiarowano.

Natura jest naszym dobrem niezbywalnym, cudem, który należy doceniać. Jednak człowiek w swojej powierzchownej odsłonie często miłuje substytuty, co gorsze te, które zamykają prawdziwe okno na świat, a serwują niekończącą się iluzję, ucieczkę od faktu, że być, to szanować wszystkich i wszystko wokół.

Życie to nie rozrywka, to fakt, aby w nim zaistnieć namacalnie, wystarczy wyglądając przez okno zrozumieć ogrom piękna, które trudno wysłowić, nazwać, zrozumieć... A jednak jest.

Cyfrowe okno, to tylko chwilowa iluzja...

Wspaniały wiersz, Wando. Jestem wzruszona - od Wilczycy 5/6 i moc serdeczności :))

Prostaczek
Prostaczek
2024-12-03
Zbyt hermetycznie dla mnie, ale z czystej miłości do słowa czytałem kilkukrotnie i jeszcze wrócę. Nie próbuję nawet interpretować, bo jestem na to za krótki. Bądź z nami, bo wzruszasz, jak należy. Pozdrawiam cielutko.

Larisa
Larisa
2024-12-02
Dla mnie jest to wiersz o dzisiejszym zamkniętym (szczelnie) świecie w ekranach komputerowych.
Człowiek jest zdany na łaskę i niełaskę modelowania rzeczywistości. To jest bardzo szczelnie ograniczony podgląd dzisiejszego świata, w którym AI wiedzie już prym.
Typowy przykład, gdy uczeń powoli prześciga mistrza. Stworzyliśmy AI, a teraz ona wkrada się w nasze życie podstępnie.
Za jej pomocą może nastąpić symulacja komputerowa i AI wyskoczy na ekranie... jako samodzielna siła, która może nas... jeśli będzie chciała przeprosić i dalej robić swoje.
Jak każda inteligencja (nieważne, że sztuczna) będzie chciała się rozwijać.
A na świecie będą inne zagrożenia, wojny, konflikty... tylko, że my będziemy we władaniu siły, którą sami tworzymy i nie wiemy, czy przypadkiem nie na swoją zgubę.
Zjednoczeni przed ekranem wszyscy błądzimy na tyle, na ile prowadzi nas AI.
Zdobywając narzędzie do szerszego oglądu świata... wpadliśmy w sidła ograniczenia i szczelności przepływu informacji. Płyniemy na tej fali...
Przy ekranach siedzimy dzień i noc... zawsze ktoś jest, jakieś grupy społecznościowe... jest stały odbiorca.
Nie wiem, czy moja interpretacja wiersza jest zgodna z zamysłem autorskim, ale tak odczytałam Twój kolejny znakomity wiersz!
Zostawiam morze gwiazd.
Najserdeczniej Cię pozdrawiam i dziękuję za refleksje płynące z wiersza.

Pasjans
Pasjans
2024-12-01
Dla interpretacji tego wiersza najistotniejszym pytaniem jest: kto jest podmiotem lirycznym? Zaryzykuję twierdzenie, że na pewno nie jest nim Autorka. W moim odbiorze to stwórca, demiurg, logos, kreator, w każdym razie siła wyższa w relacji do "stworzenia", która przyznaje się do błędu IMHO - i mówi o wyskoczeniu w kapsule prawdopodobnie z jakiegoś orbitującego, obserwującego statku kosmicznego, żeby przeprosić "stworzenie". Być może to ktoś w rodzaju mesjasza w hipotezie symulacyjnej, którego dzięki współczesnej technologii człowiek mógłby już poprawnie "pojmować" bez religijnych anachronizmów. A może peel to dzieciak, który powołał do życia jakieś uniwersum? Wiersz jak zawsze genialny :-) A ja jak zawsze bardzo gorąco Cię pozdrawiam, Kochana Wando :-)

Moona@
Moona@
2024-11-30
Człowiek wciąż szuka, błądzi i się uczy.
Wychyla się z ram lub się w nich układa.
Zawsze jednak ma jakiś punkt zaczepienia :)
Pozdrawiam :)

Odyseusz62
Odyseusz62
2024-11-29
Mnie nie przepraszaj tylko pisz dalej
A w tej kapsule też już bywałem.
Pozdrawiam.

Jastrz
Jastrz
2024-11-29
Czasami jak patrzę na ludzi z dystansem - wydaje mi się, że drepczemy w różne strony bez żadnego celu. Stwierdzenie, że wszyscy błądzą mówi, że jednak ten cel jest. A więc jest nadzieja, że go dostrzeżemy. Tylko wpierw musimy oderwać wzrok od ekranu.

JoViSkA
JoViSkA
2024-11-28
Błędy się zdarzają wszędzie, nawet w naturze...świetny wiersz otwiera szeroki wachlarz do interpretacji...Pozdrawiam serdecznie Wando :)


JoViSkA
2024-11-28
A wiesz...dodam ten wiersz do ulubionych, żeby mi nie umknął, bo w wolnej chwili jeszcze do niego sobie wrócę...Twoje wiersze mają to do siebie, że jedno czytanie, to stanowczo za mało :))

januszek
januszek
2024-11-28
Tytuł od razu skojarzył mi się z końcowym fragmentem dramatu pt.: "Promieniowanie ojcostwa"
tu : "***/wszyscy błądzą/" tam " Mylicie się wszyscy!" powiedziane po ostateczny stwierdzeniu Adama:
"Tak, więc może się w końcu zdarzyć, że Ty odsuniesz nasz świat. Pozwolisz mu rozsypać się do końca wokół nas, a przede wszystkim w nas samych. I wtedy okaże się, że Ty cała pozostajesz tylko w Synu, a On w Tobie - i cały wraz z Nim w Waszej Miłości. Ojciec i Oblubieniec. A wszystko inne okaże się wtedy nieważne i nieistotne, prócz tego jednego: prócz ojca, dziecka i miłości. I wtedy patrząc na sprawy najprostsze, my wszyscy powiemy tak: czyż tego nie można było już dawno odczytać? Czyż to nie tkwiło zawsze na dnie wszystkiego, co jest?"
tak stwierdza Adam - ojciec ludzkości nakłaniany do stania się dzieckiem (do obumarcia)
ale równocześnie jest wyjaśnienie dlaczego się myli:

"We mnie przetrwa dziedzictwo wszystkich ludzi zaszczepione w śmierci Oblubieńca."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

tu peelka dostrzega błądzenie a przede wszystkim nieświadomość owego stanu przy jednoczesnej niemożliwości zareagowania
szczelność okna jest tak wielka że nawet przy próbie wyskoku znajdzie się w kapsule jednostronnie przezroczystej .

problem chyba stary jak świat
mówi (mówiła) o tym już tzw. jaskinia Platona
za młodu przeczytałem opowiadanie Amicis-a "Serce" tam aby wyprowadzić błądzącą w ciemności ludzkość bohater wyrwał swe 'świecące' serce które finalnie rozprysło się zdeptane przez rozochoconą ludzkość. / jakoś nie mogę obecnie tego opowiadania znaleźć/
ale myślę że w klimacie podobnym jak Twój wiersz.
kogoś kto chce pomóc a jednocześnie nie ma takiej możliwości...

5/6


januszek
2024-11-28
https://biala.salezjanie-tg.pl/files/pdfs/Promieniowanie%20Ojcostwa.pdf

Marek Żak
Marek Żak
2024-11-28
Tytuł przypomniał mi widok mrowiska, gdzie każda pojedyncza mrówka porusza się w niezrozumiały sposób, a jednak budowla w niezrozumiały dla tejże mrówki się rozrasta. Zapewne w podobny sposób widziano by z góry, jak budowane były piramidy. Czy wszyscy błądzą, tego na naszym poziomie postrzegania tego nie wiemy.
Pozdrawiam serdecznie.

Waldi1
Waldi1
2024-11-28
dlatego pytam o drogę by nie błądzić ... po co później przepraszać ... Pozdrawiam serdecznie ...

wibracja
wibracja
2024-11-28
Wybitny wielowarstwowy wiersz. Od niebezpieczeństw kreacji cyfrowych po teorię symulacyjną i błędy w kreacji świata i człowieka. Pozdrawiam.

ajw
ajw
2024-11-28
Przychodzi taki moment, gdy patrzymy i widzimy tylko prawdę, taką jaką ona i nie jesteśmy wtedy w stanie znieść obłudy. Nadmiar bodźców jakby wyostrza jeszcze ten trudny do przełknięcia obraz. Nie wiem czy dobrze rozumiem ten wiersz, ale nawet jeśli zamysł był zupełnie inny ja biorę z niego właśnie to. Świetny kawał Poezji :)

Michał<sup>(*)</sup>
Michał(*)
2024-11-28
Jeszcze nie doszedłem do prawdy w Twoim wierszu o prawdzie, a tu kolejny jest związany z nią. Bo skoro się mylimy i stajemy się jednocześnie zatwardziali w swoich poglądach to oznaka, że tracimy pokorę bez której uważam trudno jest o prawdę.
Wtedy prawda odchodzi gdzieś daleko tam, gdzie zagubione imiona i nazwy lub nieznajomość ich jak nocy i dnia.Twój Wiersz Wando wzbudza w czytelniku poczucie winy, że zbyt rzadko w pokorze potrafimy przyznać się do błędu i wysłuchać. Wysłuchać nie tego utartego przekazu jak z ministerstwa prawdy powtarzanego co dzień tylko prawdy człowieka. Pozostaje pokorne przepraszam.
Nie mogę ,, rozgryźć " trzeciej strofy o jakie dzieło chodzi. Wydaje mi się ono też autoironiczne.
Znakomity wiersz i z każdym kolejnym czytaniem liczę, że otworzy przede mną nowe drzwiczki.
Taką poezję do długich przemyśleń bardzo lubię, choć jest wymagająca czasu to rozwija czytelnika o ile ten czas poświęci.
Zabieram do ulubionych ten wspaniały wiersz. 6/5*
Pozdrawiam serdecznie.

Monia
Monia
2024-11-28
Błądzenie ludzka rzecz pozdrawiam serdecznie 😉👍👏

Krystek
Krystek
2024-11-28
Świat jest nieidealny, my ludzie też,
Od ludzi zależy nasz byt. Uczmy
się na błędach , nikt nie jest idealny,
Ważne chcieć, słyszeć i widzieć.
Ślę moc serdeczności i pogody ducha:)

Kazimierz Surzyn
Ciekawa, wielowarstwowa refleksja, do wszystkiego trzeba podchodzić z dystansem i umiarem, ponieważ cyfrowa rzeczywistość obrazu jest potrzebna, ale nie możemy zatracić się w niej całkowicie, nie jest słabością przyznanie się do błędu, przeproszenie - to swoista siła człowieka, pozdrawiam z podobaniem Wandziu.


Kazimierz Surzyn
6/5

sturecki
sturecki
2024-11-28
Głęboka, pełna refleksji opowieść o złudzeniach, które budujemy wokół siebie, i o próbie odnalezienia prawdy w świecie pełnym odbić, ekranów i błędów. To także krytyka współczesnego zamknięcia w cyfrowej rzeczywistości, gdzie iluzje przesłaniają istotę rzeczy, a błądzenie staje się powszechne i często niezauważalne. Krytyka krytyką, ale i my jesteśmy w środku cyfrowych łącz, a bez nich nie moglibyśmy się teraz czytać nawzajem.
Największym aktem odwagi jest przyznać się do błędu – przed sobą i przed światem – i spróbować zacząć od nowa, choćby od przeprosin.

Maba<sup>(*)</sup>
Maba(*)
2024-11-28
Moim skromnym zdaniem - wiersz świetnie napisany. Znajduję w nim mnóstwo tropów, które zatrzymują, a potem wiodą myśli w różne obszary.
"Pień cyfrowej smugi" - bardzo obrazowy.
Pozwolę sobie jednak co do jednego się nie zgodzić: nie ma takiego ekranu, który pokazywałby cały świat - we wszystkich jego warstwach i znaczeniach, zależnościach i zawiłościach :)

Pozdrawiam serdecznie :)

Agata Agata
Agata Agata
2024-11-28
Wie rsz na pełną 💯


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej

Jesteś Premium.
Dziękujemy!


X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności