Plakat nie odnowi oblicza tej ziemi,
Ksiądz z ambony kazaniem nie zmieni,
Tym bardziej prawem pod swe dyktando,
Dziejowa zmiana nuci już murmurando.

Rodzic należycie dziecka nie wychowa,
Gdy kapitału z diabłem dziś zmowa
Wchodzi do domów tylnymi drzwiami
I młodzież fetyszem konsumpcji mami.

Rząd podatkiem, daniną nie wymusi,
Gdy przedsiębiorca PIT-em się krztusi
Pas nam zaciskając z uporem maniaka.
Posły powinny dostać w d.. kopniaka.

Ani też międzynarodowe agendy,
Co puste frazesy powtarzają jak zrzędy,
Same siedząc w kieszeniach finansistów,
Szowinistów, ateistów i papistów.

Wszyscy żeście się skompromitowali
Stawiając dobro społeczne na szali,
Po drugiej zaś stronie swoje interesy
Ukrywając kontakty, kwoty i adresy.

Komu dzisiaj mają młodzi wierzyć,
Gdy starzy zdołali sprzeniewierzyć
Wszystko piękne, co było w marzeniach,
Naszego człowieczeństwa korzeniach?

Putinowi, Bidenowi, Papieżowi?
Imamowi, Popowi, z Indii mnichowi?
Nihilizmowi, ateizmowi?
Naukowemu dowodu aktowi?

Komunizmowi, kapitalizmowi?
Nacjonalizmowi, globalizmowi?
Wszystkim ze sobą nie po drodze
Zawiedliśmy się na wszystkich srodze.

Czas chyba ten bajzel idei uprzątnąć,
Mierniczy liniał wartości wyciągnąć
I znaleźć to co nas wszystkich łączy
Oraz gdzie uraz wciąż krwi się sączy.

Wszystko przesiać przez sito zasad
Skuć mury wzniesionych przez wieki fasad
Kopać głęboko, gdzie dogmat nie sięga
Lichwiarza, skryby, rejenta ręka.

Spojrzeć wgłąb siebie na siebie nawzajem,
Bo wszyscy tęsknimy za straconym rajem
I choć języki mamy pomieszane,
A przez to w głowach różnie poukładane,

Co do przeżywania radości i smutku,
Których unikamy lub szukamy do skutku,
Jesteśmy naprawdę dokładnie tacy sami,
Gdy płaczemy i śmiejemy się łzami.

Dumni jesteśmy z ONZ i UNESCO
Jesteśmy daleko jednak pod kreską,
Gdy chodzi o sprawy zrozumienia
Najgłębszych źródeł ducha natchnienia.

Mamy NATO, WTO i WHO
Oni tam robią, Bóg jeden wie co,
Trybunały w Strasburgu i Hadze
Do sądzenia się w prawa powadze.

A gdzie jest jakieś gremium szanowne
Rozważań nad celem istnienia stosowne?
Światowe Forum Sensu Życia na przykład
Myśl niespodzianie to wprost niezwykła.

Przecież to ważniejsze od pieniędzy
Żeby nie żyć w nieświadomości nędzy
Po co się człowiek na Ziemi tu rodzi
I w imperatywie swoje dzieci płodzi.

To ważniejsze nawet od polityki
Znając polityków grzechy i wybryki.
Ważniejsze nawet to jest od kultury,
Którą drąży czasem trend ponury

Powiem, że i od zdrowia ważniejsze.
Choroby duszy to zło nie pomniejsze.
Tak więc, jak widać, mamy wielki problem
Bo ani Oskarem, Pulitzerem, czy Noblem

Nie zaspokoimy nigdy głodu na sens,
Którego kosztujemy za kęsem kęs,
Bo nie mamy na tyle w sobie odwagi
Wystawić białej bezradności flagi

I przyznać się do porażki dziejowej
I szukać razem jakiejś myśli nowej
Co homo sapiens z ignorancji obudzi
Do miana znających swój sens ludzi.