Bardzo liryczny i spójny wiersz, z urzekającą melodyjnością i emocjonalną dramaturgią... podziwiam jak zawsze :)

Wspaniały wiersz, poezja. Czytałam z przyjemnością :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Pięknie. Pozdrawiam:)

Piękny wiersz... wrażliwość pomaga znaleźć własny ślad w tłumie ludzi, dzielić się sobą we wspólnocie, przypomina o kruchości życia, ale pielęgnowana i akceptowana pozwala znaleźć w niej siłę zamiast karmić się złudzeniami. Krystalizuje osobiste marzenia nie mające względu na chwilowy trend pakujący wszystkich ludzi do jednego worka... A marzenia... to od nich zaczęły się największe odkrycia, wynalazki i dokonania przynoszące wymierny efekt z którego miliony ludzi później korzysta. Inną kwestią jest to, że brak wrażliwości pozwala na złe korzystanie z owoców czyichś zrealizowanych marzeń. To jak z nożem który może służyć do pokrojenia chleba lub do zabijania.
To wiersz który chwyta za serce bo tak delikatnie ujmuje czułość, potrzebę bliskości, dzielenia się sobą... No i milknę już zasłuchana w urzekający rytm wiersza i jego treść.
Pozdrawiam ciepło Wando! :)

Przewspaniały wiersz!
Cieszę się, że znowu mogę czytać Twoją poezję.
Wiersz niezwykły w swoim zamiarze autorskim.
Można rzec, że przychodzimy na ten ziemski świat dla dobrego życia, dla miłości, rodziny, dla siebie i otaczającego nas świata. Peelka, wyśniła sobie życie, życie idealne, pełne miłości... z wewnętrznym i zewnętrznym pięknem. Jedyne, co niepokoi Peelkę w ziemskim życiu jest "ziemski strach".
Jednakże, ten strach jest w naszej psychice, jest odwieczną siłą napędową człowieka, pozwala nam wykształcić instynkt samozachowawczy, pozwala odróżnić dobry dotyk od złego... pozwala na czuwanie nad naszym życiem rodzinnym i domem. Bez strachu nie ma wrażliwości na krzywdę, na przemijanie...
Strach jest nam potrzebny, by móc cieszyć się szczęściem, zauważać szczęście i otaczać je troską.
Można pokusić się o stwierdzenie, że bez strachu nie ma miłości, która daje nam poczucie bezpieczeństwa.
Zostaje strach przed śmiercią, nieunikniony... z tym "wielkim strachem" nie potrafimy się uporać, możemy tylko śnić, że go nie ma. Peelka, wyśniła sobie życie bez strachu... i ta część snu, jest jej wielkim życzeniem, pozostającym w sferze marzenia.
Przed chwilą napisałam obszerny komentarz, ale zginął w wirtualnej przestrzeni.
Zaczęłam pisać od nowa... ale tym razem przedstawiłam swoje przemyślenia w pewnym skrócie. Lubię komentować na bieżąco, pierwsze moje odczucia.
Zostawiam oceany gwiazd!
Najserdeczniej Cię pozdrawiam, Droga Wando!
P.S.- dziękuję za doznania płynące z wiersza i przesyłam w podzięce czerwoną różę.

Wiersz, "chwycił mnie za serce", bo o wrażliwości jest!
5/6
Serdecznie pozdrawiam, Wando:))⭐️

Bardzo doskonały wiersz

Piękny, oniryczny obrazek, który doskonale rezonuje z duchowością. Miłość i ból, piękno i przemijanie, strach i ukojenie pokazuje, że życie, jak i sen, składają się z kontrastów, które się wzajemnie dopełniają. Zmysłowość wiersza sprawia, że sen wydaje się realny, a jawa wydaje się być snem..

Przepiękny wiersz:):) pozostaje tylko prosić abyś częściej publikowała wiersze:) serdecznosci:)

Piękne marzenia warte spełnienia...
Pozdrawiam najserdeczniej jak umiem Wando :)

Najciekawsze i elektryzujące sa pogranicza, państwowe, narodowościowe, kulturowe, bo tam zawsze iskrzy najbardziej, a to, co oczywiste w centrum, przy granicy już takie nie jest. Bardzo ciekawe jest też pogranicze jawy i snu, kiedy przeplatają się nawzajem i nie zawsze wiadomo, po której stronie aktualnie jesteśmy. Tak odebrałem Twój przeciekawy wiersz. Serdecznie pozdrawiam

Bardzo podoba mi się rytm pani wiersza a raczej jego trafne zestawienie z onirycznym tematem. Jak w kołysance prowadzi Pani czytelnika w kolejne fazy snu. Dziękuję

Śniłem o oddechu pełnym
gdy zajrzysz przez mgły zamyślenia.
Pragnąłem widzieć i być wierny
oczom głębokim w zamyśleniach.

Chciałem onegdaj być szczęśliwy -
bez trosk, miłości, bez tęsknoty -
zasypiać niczym sprawiedliwy,
tylko ten ciepłoczuły dotyk.

Być w mgielnej ciszy, z tobą razem,
nie mówić nic , a jednak wiedzieć,
że miłość wie, że miłość każe.
Ale nie mnie, bo kocham ciebie...

i pamięć oczu brązowych.

piękny taki sen ,,, lecz pozostaje snem ... ja będąc chłopcem marzyłem o pięknym życiu ...które będzie jak sen ... spotkałem piękną dziewczynę i nie odpuściłem już jej ... marzenia spełniam i to nie jest sen ... pozdrawiam serdecznie ...

Wiersz czytałam zauroczona
snem wnikającą w wymarzone
życie otulone pięknem i czułością.
Życzę spokojnej nocki z magicznymi
snami. Pomyślności:)

Ten wiersz przypomina zapis snu, w którym miesza się pragnienie ciała, domu i obecności drugiej osoby. Wynika z treści, że wrażliwość tworzy światy piękniejsze niż codzienność … potrafi zbudować świat pełniejszy niż realność, nawet jeśli rozmywa się o poranku.
A na pytanie ukryte w wersach-snach odpowiem prosto – czasem lepiej śnić niż się obudzić z pustymi rękami.
6/5

Nie wiemy co to życie a tym bardziej co to sen
i mi czasami jedno z drugim miesza się.
Pozdrawiam.