W głębi serca, gdzie cisza wznosi się jak fala,
skrzydła marzeń rozpościerają się w nieznane.
Tam każdy sen jest złotym pyłem w nocnej tkaninie,
a prawda skręca się w wirze nieuchwytnej mgły.
Marzenia to morskie głębiny, gdzie perły tkwią w ciemności,
gdzie dusza swobodnie nurkuje w oceanie niepewności.
.
W ich głębi ukryte są nieodkryte lądy,
i niebo, które w naszych myślach nieustannie się szamocze.
Każda myśl to ptak, co wzlatuje z klatki serca,
skrzydła rozpostarte w poszukiwaniu horyzontu,
wzbić się w przestworza, gdzie powietrze jest lżejsze,
a słońce maluje złote ścieżki na błękitnym tle.
.
Marzenia to nocy wyczekiwany świt,
kiedy ciemność ustępuje przed pierwszymi promieniami.
To chwile, gdy cisza brzmi jak symfonia,
a serce pulsuje w rytm kosmicznego oddechu.
W ich blasku odbija się nasze najskrytsze pragnienie,
wędrujące jak kometa przez czas i przestrzeń,
to odbicie niespełnionych tęsknot, które trwają wiecznie,
a każdy krok w stronę marzeń to kropla w oceanie bytu.
.
Zanurzmy się więc w te głębiny, w te sfery bezkresne,
niech każdy sen będzie drogowskazem w podróży bez końca,
bo w sercu marzeń, w tej kosmicznej przestrzeni,
odnajdujemy siebie w ogniu, który w nas płonie.
I w tej odwiecznej wędrówce ku nieosiągalnym gwiazdom,
znajdziemy sens w cieniach, które tanecznym krokiem się rysują.
Marzenia to obraz duszy, co w strefie niezmierzonej,
niesie ze sobą nadzieję, jak skrzydła natchnione w locie.