Czuję, że mnie odwiedziłeś już teraz - najtrudniej zacząć

uśmiech gdzieś spełznął, lecz chwile wśród przemian na później sprawią

że chcę, byś w końcu przyszedł i zagościł na dobre w ludziach;

Przez ten wir pośród dygresji masz pomnik, a potem utarg



Bilans zysków i strat tylko w tym czasie zmian tematem tabu

by na przymus żyć jak bydło i w gadce narzekaniem z braków

czerpać żółć, by wszem i wobec udawać, że nie ma po niej śladu

w święta - cud wybieli trwogę wśród fanfar, lecz przez strach coś nie tak znów



Opiewam wśród miłości w ten czas, więc jeżeli się mylę

to niech Pan ludzi prostych zjedna w swej wiecznie żywej sile

by na dobre być dobrym człowiekiem, a nie na moment

przybrać formę - z tych świąt mdły proceder - nadęcia w zgodzie



Ja chcę najprościej jak się da żyć z Bogiem na co dzień;

Tam gdzie zazdrość wnet zabiera miłość - lęk zasobem

zmartwień o siebie w zgnicia trwodze - Prawdziwa Miłość to oddech

najpierw, potem sens życia w oddechach - w przyjaźni z wolnością w tle



Stąd moje wyciszenie i refleksja przybiera taką formę

rokrocznie mym istnieniem, w tych sentencjach i dziełach, z prawdą w sobie

zarządza serce i to co w głowie zmieścić dam radę wraz z czasem;

jak Ona wnętrze - wszystko co moje - zmieniła w Nasze na zawsze