Najtrudniej ten temat ugryźć i go zacząć

a z każdym kolejnym kęsem, będę tym bardziej na czczo

bo wkrada się pustka w trzewia, kiedy czyjś czas się kończy

i zamyka usta - lecz ja wtedy krzyk mam wewnątrz swych

wszelakich myśli o tej osobie

która, by się Tam znaleźć, tu musi spocząć w grobie

Czyjaś opowieść znów mnie za życia z życia okraść chce

bez względu na to, czy była w miękkiej, czy w twardej okładce



Podobnie jest ze mną, bo na myśl o tej osobie wśród rozkmin

jest teraz ciemność - ponad tym wszystkim, co wiem o niej lub o nim

Tak właśnie działa śmierć - bo im bardziej ciało zastygnie

tym mocniej w snach uprzytomni, że tylko Tam jest jak zwykle



Ale rzecz jasna - przez falstart na tamten świat - trochę częściej;

A im węższy jest tu horyzont, tym we śnie pragnę spojrzeć szerzej

i zobaczyć jeszcze raz tych wszystkich, których nie ma

bo tu są tylko straty lub zyski, wśród czczych przemian...