Jest w tym coś przejmującego – jakby chwila zawahania między trwaniem a rozpadem. Deszcz, cisza i chleb splatają się w obrazy codzienności, które skrywają więcej, niż na pierwszy rzut oka widać.

Dla mnie jest tu mega fantazjowanie dające przestrzeń do emocjonalnych dreszczyków🙂❤️

życie to ciągłe zmagania i wybory
Pozdrawiam Groszku.

Kiedyś byłam w harcerzach a jak wiesz harcerz to też honor zwłaszcza honor innych słabszych ,odrzuconych czy potraktowanych niesprawiedliwie.Od dziecka starałam się stawać w obronie właśnie takich osób mimo że sama nieraz nie miałam nikogo takiego kiedy trzeba było mnie bronić ..może nawet nie musiałam mieć bo od dziecka czułam Obecność Boga ,On bronił mnie zawsze.
Czemu o tym piszę bo czytam u Ciebie o obronie tak trzeba ludzi bronić zwłaszcza tych pokrzywdzonych .
W sobotę dowiedziałam się że pewna osoba chce skąd kogoś wyrzucić ,zobaczyłam łzy tej osoby i poradziłam jej żeby poszła wyżej na co w odpowiedzi słyszę ,jak dobrze że mam ciebie""Widzisz to jest tak że dobre słowo nic nie kosztuje czy też obalanie czyjegoś fałszu aby obronić czyjeś dobre imię ...Ja do teraz łzy ( Sophie) mam przed oczami...i nie pozwolę na takie działania .Łatwo się kogoś pozbyć tylko nikt nie chce myśleć co potem przeżywa drugą osobą .
Wybacz że nawiązałam do innej sytuacji z życia ale bardzo mnie to dotyka .
Słuszna postawa w Twoim wierszu ,niech życie pełne będzie kolorowych barw .
Pozdrawiam.

Ja ten wiersz odbieram jako zapis chwil i emocji związanych z czekaniem, poświęceniem i samotnością. Jest w nim jakby zamyślenie nad gestami, które mają znaczenie, ale pozostają niewypowiedziane, jak deszczowe krople czy spojrzenie w różne strony. Kapitalna fraza: "kromki chlebne".
Zastanawiam się natomiast, kim jest Abigail – symbolem kogoś ważnego czy tylko epizodycznym cieniem w tej historii?
5/6

piszesz coraz prościej i czytelniej
dobry wiersz
w życiu podejmujemy wiele decyzji
ale czy wszystkie są słuszne?
to zawsze weryfikuje życie
jednak nie można stać w miejscu
Miłego....