Utrata
Kto ci wielką miłość dał?
Kto twe sny przepiękne chował w sercu swoim jakby skarb?
Kto za rączki wciąż cię trzymał, gdy cierpiałaś?
Gdy swe oczka zamykałaś byłam blisko, blisko tak.
Kto ci bajki opowiadał, gdy za oknem księżyc lśnił?
Ty swym głosem jakże cudnym pieśni swe nuciłaś mi.
Teraz koniec. Koniec tego! Koniec życia szczęśliwego!
Ty odeszłaś w takim bólu. Chciałam jeszcze cię usłyszeć i bajeczki opowiadać.
Kołysanki tobie nucić. Już za późno, nie zdążyłam. Utraciłam cię córeczko, już na zawsze ma gwiazdeczko.