Maska
Czy tak trudno jest się śmiać?!
Czy ze szczęścia trudno płakać, gdy jest miłość??
Gdy rodzina w domu czeka, by przytulić cię człowieka!!
Nie rań więcej, nie rodź bólu. Nie podążaj drogą ciemną, która w nicość wciąż prowadzi.
Zostań ze mną!
Zdejmij maskę, która mroczna jest i zimna. Z której ból okropny spływa, z której tylko twoje oczy pozostały wciąż prawdziwe, takie wierne, takie miłe.
Zostań ze mną! Boś ty człowiek!
I w to uwierz żeś nie potwór, który rani słowem innych.
Zdejmij maskę! masz dla kogo!
Bo rodzina już tam czeka, żeby ujrzeć cię na nowo.
Nie potwora!! Lecz człowieka!