PROSTE PROSTOPADŁE
przecinają raz
raz jedyny
na zawsze
w miejscu
gdzie nie ma ani przeszłości
ani przyszłości –
to skrzyżowanie
które zna tylko tę chwilę
chodzą równolegle
tylko ci
którzy nie chcą się zranić
uściskiem dłoni
ale przecież
spotkać się to
przestać być tylko sobą
w miejscu przeznaczenia
prostota nie zna skrętów
prostopadłość – odwagi
żeby nie mijać się wiecznie
a może właśnie
w tym ich piękno:
że nie są z tej samej linii
ale wiedzą
jak się przeciąć
w chwili, która nie chce być obojętna
razem –
w innej osi teraz
osobno –
w dorastaniu kiedyś
