Każdy ma swojego Anioła Stróża, który nam towarzyszy.
To co masz do zaoferowania to nie jest mało. To jest bardzo dużo. Ciepło, dobroć, wdzięczność, miłość. Kto by tego nie chciał ? Chyba tylko głupiec.
Życie ma dla każdego jakiś plan. Dobry plan. Dla Ciebie też :)
Pozdrawiam :)

Oferta brzmi całkiem, całkiem. Choć wyraźny jest smętnie samotny ton.

To taka wydaje się być prośba, a może już raczej wołanie z tych dość Perfekcyjnych pt.:"Niewiele Ci mogę dać, bo sam niewiele mam..." A jak człowiek ma do dania niewiele albo nic, to zazwyczaj wówczas daje najwięcej, bo daje siebie całego. Nie ma przecież większej wartości na tym świecie niż człowiek... Można by tu też – i troszkę w tym kierunku układam moje poranne rozważania z Twojm wierszem – pomyśleć o tym, czy możliwym jest, że człowiek bywa dla człowieka aniołem? że nie istnieją w życiu przypadki; że każdy spotkany "ludź" jest dla nas jednocześnie prezentem i lekcją – po prostu darem.
Pierwsza spontaniczna myśl po przeczytaniu tego wiersza oczywiście była bliższa treści skromniutkiej prośby o miłość/przyjaźń. Pozwoliłem sobie odbiec nieco inną dróżką właśnie dlatego, żeby pokazać (może samemu sobie), że wiersz może być anielskim piórem, które spada nam przed oczy, żebyśmy dostrzegli kolory nieco zapomniane świata. Anioł stróż bowiem zawsze cichutko stoi obok nas. Tylko nie zawsze pamiętamy o nim.
Pozdrawiam serdecznie 🙋🏻🙂