Twoje Wiersze - ODDZIELNE NIEBA

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

21 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Saalar z Oradei

2024-10-22

Ale ironia losu.... W podobnym tonie wiersz dzisiaj popełniłem.... I chociaż Bogu dzięki jestem szczęśliwy to też czasem zastanawiam się co by było gdyby.... Pozdrawiam.

sturecki

2024-10-22

Kiedy jest się szczęśliwym, to nie warto gdybać, bo i po co. A do wiersza zajrzę i porównam, czy podobne. Dzięki za wizytę i pozostawiony ślad.

Odyseusz62

2024-10-13

Wynikiem dzielenia na dwoje iloczynem się okazuje.
Pozdrawiam.

sturecki

2024-10-13

W końcu mnożenie to odwrotność dzielenia. Dzięki za wizytę.

Julie_Anne

2024-10-11

Czasami problem polega na tym, że niebo oznacza dla nas co innego. A czasami jedna osoba nie chce nas do niego wpuścić, choć niekoniecznie zmieniłoby się na gorsze. Choć niewykluczone, że tak właśnie by się stało, dlatego wiersz może być rozumiany na dwa sposoby.
Przepiękny wiersz, nie wiem, czy nie podoba mi się nawet najbardziej ze wszystkich Twoich, które czytałam do tej pory - choć tamte, jak wiesz również mi się podobają.
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2024-10-12

Bardzo dziękuję za Twoje przemyślenia i ciepłe słowa. Masz rację, czasami nasze nieba są różne, a drzwi do nich bywają zamknięte z obawy przed zmianą. Cieszę się, że wiersz tak mocno Cię poruszył i że trafił do Ciebie na głębszym poziomie – to naprawdę miłe usłyszeć, że może być jednym z Twoich ulubionych.

Kri^(*)

2024-10-11

We dwoje pod jednym niebem...
nie każdemu dane,
piękny i poruszający wiersz,

pozdrawiam:)

sturecki

2024-10-12

Cieszę się, że wiersz poruszył Cię i trafił do serca. Czasem pod jednym niebem kryją się najgłębsze uczucia, które nie zawsze są oczywiste.

Wszystkość^(*)

2024-10-10

Niejednokrotnie nawet nie widzimy własnego nieba, oszukujemy się, że pod czyimś będzie nam dobrze. Potrzeba dojrzałości aby odnaleźć własne niebo i połączyć je z innym ale już tak jest, że najczęściej dojrzewamy każdy w innym tempie i w różnych kierunkach a więc jest to trudne. Przepiękny ujmujący wiersz Staszku.

sturecki

2024-10-11

Dziękuję za głębokie przemyślenia. Rzeczywiście, odnalezienie własnego nieba wymaga dojrzałości, a tempo tego procesu jest różne dla każdego z nas. Cieszę się, że wiersz poruszył Cię i skłonił do refleksji – to zawsze bardzo wartościowe.

Larisa

2024-10-10

Twój wiersz najlepiej pokazuje, że pod jednym niebem to nie znaczy, że razem...
Jesteśmy różnymi światami i wbrew pozorom trudno nam się złączyć pod jednym niebem.
Bardzo dobry wiersz!
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

sturecki

2024-10-11

Rzeczywiście, bycie pod jednym niebem nie zawsze oznacza bliskość, a różnice między nami mogą być znaczące. Dziękuję za miłe słowa i serdeczne pozdrowienia.

klaks

2024-10-10

Być może było jedno, rozdzielone moją lepszejszą racją...
Pozdrawiam serdecznie :)

klaks

2024-10-11

Ile ludzi, tyle samotnych wysp do odkrycia :)

sturecki

2024-10-11

Zgadzam się, że nasze postrzeganie rzeczywistości może być często zniekształcone przez własne przekonania i racje. To ciekawe, jak różne perspektywy wpływają na nasze zrozumienie świata.

Elżbieta

2024-10-10

Przed chwilą mój komentarz, uleciał do nieba, ciekawe na czyj trafił skrawek?
Pisałam, że Twój dzisiejszy wiersz jest zupełnie inny od dotyczasowych. Ucieszyłam się, bo jest liryczny i mimo, że peel nie musi być autorem, to nie można wykluczyć, że właśnie nim jest, sprawia to, że wiersz jest trochę intymny. Każdy powinien mieć swój świat, ale czy odrębne niebo? Osobiścię, chciałabym jednak odrobinę je dzielić z ukochaną osobą.
Podoba mi się utwór:)
Pozdrawiam serdecznie Autora i Peela:))⭐

sturecki

2024-10-11

Trafnie! Cieszę się, że wiersz tak bardzo Ci się podoba i że dostrzegasz w nim liryczność oraz intymność. Rzeczywiście, każdy z nas ma swoje niebo, ale dzielenie go z ukochaną osobą może dodać mu wyjątkowego blasku. Serdeczne pozdrowienia dla Ciebie i dziękuję za wsparcie.

Motylek78

2024-10-10

jedno niebo dla wszystkich
niestety tylko perspektywa
zmienną jest
jak w równaniu x
Pozdrawiam serdecznie 🦋

sturecki

2024-10-11

To bardzo trafne spostrzeżenie. Rzeczywiście, nasze postrzeganie jednego nieba zależy od osobistych doświadczeń i perspektyw. Tak jak w równaniu, każda zmiana w naszym życiu wpływa na to, jak widzimy świat i co uważamy za prawdę. Ciekawe, jak różne są nasze drogi, mimo że wszyscy patrzymy w górę.

Emilia 87

2024-10-10

Piękny wiersz... czytając zaczęłam automatycznie myśleć o moim niebie, niebie, którego podobnie jak w Twoim wierszu, ciężko jest komukolwiek znaleźć. Wiersz otwiera drzwi z możliwością do utożsamienia się z jego treścią. Cudownie.

sturecki

2024-10-10

Cieszę się, że wiersz wywołuje takie emocje i skłania do refleksji nad własnym niebem. To wspaniale, że możemy dzielić się takimi uczuciami, które nie są oczywiste dla każdego.

samisen

2024-10-10

wiersz wywołuje spore refleksje oraz skłania do wielu przemyśleń...
Mimo, iż ludzie łączą się w pary i na początku mają jednakowe zdania w wielu tematach a z czasem tak wiele się zmienia bo życie nabiera tempa, któremu trudno dotrzymać kroku i wtedy każde próbuje skryć się pod własnym niebem to i tak żyjemy pod wspólną kopułą oplecioną tymi samymi elementami, które nierozerwalnie dzień i noc otaczają nas zbawienną dla ciała oraz duszy aurą. Tak więc te same rzeczy możemy postrzegać, rozumieć inaczej w szeroko pojętej skali...

Pozdrawiam serdecznie 😀

sturecki

2024-10-10

Coś w tym jest. To ciekawe, jak na początku związku wszyscy jesteśmy na tej samej fali, ale z biegiem czasu życie stawia przed nami różne wyzwania. Mimo wszystko, wciąż dzielimy tę samą przestrzeń, a nasze różne perspektywy mogą wzbogacać nasze zrozumienie świata.

JoViSkA

2024-10-10

Smutny wiersz o tym, jak trudno się zgrać, by zaiskrzyły nieba tym samym blaskiem...
wzruszyłam się...
Pozdrawiam cieplutko Stasiu

sturecki

2024-10-10

Dzięki za Twoje odczucia. To prawda, wiersz porusza trudności w zgraniu się z inną osobą, co może prowadzić do smutku. Cieszę się, że wzbudził w Tobie emocje – to zawsze cenne, gdy poezja trafia do serca i to do serca uroczej czytelniczki.

Dagmara^(*)

2024-10-10

Bardzo ciekawy wiersz...
Niebo jedno, tylko zmienia się z czasem nasze jego postrzeganie. Może stajemy na oddalających się od siebie krańcach i stąd inna perspektywa odbioru...
Pozdrawiam serdecznie :)

Dagmara^(*)

2024-10-10

Zupełnie inaczej wszystko wygląda, kiedy mamy lat dwadzieścia a inaczej, kiedy mamy więcej lat i więcej doświadczeń. Myślę, że przez to "dojrzałe" spojrzenie często coś tracimy, czego już nie da się odtworzyć...

sturecki

2024-10-10

Dziękuję za miłe słowa. Masz rację, nasze postrzeganie nieba zmienia się z czasem, a różne perspektywy mogą prowadzić do odmiennych odczuć. Ciekawe, jak nasze doświadczenia kształtują to, co widzimy i czujemy.

Waldi1

2024-10-10

jedno jest niebo dla wszystkich ...tak mówią słowa piosenki ...jednak każdy może uszczknąć kawałek dla siebie i układać je po swojemu drug też jest wiele ...lecz nie zawsze oprowadzą do tego samego tunelu ...
i na gwiazdy ma każdy inne spojrzenie ... każdy szept też jest inny ... czasem w życiu trzeba być tylko upartym by dojść do upragnionego celu ... pozdrawiam serdecznie ... ja jestem uparty do tego radosnym optymistą i cel obrany mi nigdy nie umyka ...bo jestem też w czepku rodzony ...

Waldi1

2024-10-10

już go widzę ... pozwolę byś mnie skopał gdy złapiesz mnie na jednej z tych dróg ... dziękuję ... jedna wybacza mi ,,,pozdrawiam serdeczne ...

sturecki

2024-10-10

W życiu warto być upartym, by dążyć do swoich celów, bo determinacja może prowadzić do spełnienia.
Ale byka nie wybaczę, bo gdybym "wybatrzył" to "drug" bym żadnych nie widział!
Warto zwracać uwagę na takie szczegóły, bo poprawna pisownia ma znaczenie.

rzabaprzezrz

2024-10-10

Tak, to prawda, każdy z nas ma swoje niebo, a zbliżając się do kogoś sprawiamy, że cześć nieba jest wspólna...:) Wiele elementów tego wiersza jest mi bliskich., wiec gdy poeta i czytelnik spotkają się w jednym wierszu, jego część staje się wspólna:) Pozdrawiam ciepło Staszku:)

sturecki

2024-10-10

Zgadzam się, to piękne, jak nasze indywidualne nieba mogą się splatać, tworząc coś wspólnego. Kiedy poeta i czytelnik się spotykają, powstaje wyjątkowa więź, która sprawia, że wiersz zyskuje nowe znaczenie. Cieszę się, że wiersz tak bardzo do Ciebie przemawia.

Monika Larn

2024-10-10

Ciekawy temat wiersza i bardzo aktualny. Ludzie są istotami społecznymi, ale żyją w zbiorze rozłącznym. Być może jest to związane z brakiem równowagi między braniem i dawaniem z siebie. Według współczesnej psychologii nawet dobroczynność wynika z chęci człowieka do zaspokojenia własnej potrzeby postrzegania się jako osoby dobrej. Nic więc dziwnego, że mieszkamy pod różnymi niebami.
Dobra analiza międzyludzkiej relacji. Pozdrawiam.

sturecki

2024-10-10

Dziękuję za przemyślenia. Rzeczywiście, temat wiersza jest bardzo aktualny i dotyka istoty naszych relacji. Wzajemne branie i dawanie tworzy skomplikowaną dynamikę, a często egoistyczne motywy mogą wpływać na to, jak postrzegamy siebie i innych. Cieszę się, że moja analiza spotkała się z Twoim zainteresowaniem.

Annna2

2024-10-10

Jest chyba jedno- tylko nie widziane tak samo

sturecki

2024-10-10

Czasem to, co wydaje się jedno, może wyglądać zupełnie inaczej z różnych perspektyw. Może właśnie w tym tkwi cały urok – w różnorodności spojrzeń na to samo.
Pozdrawiam.

andrew

2024-10-10

...
ty przysyłasz
gwiazdek moc
zapraszając
do swojego nieba

odnajdę je
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

andrew

2024-10-10

Cóż,
Trzeba do tego nieba jeszcze sięgnąć, może potrzebna drabina...
Pozdrawiam

sturecki

2024-10-10

Gdyby to było takie proste ... niestety, nie jest. Dzięki za wierszowany komentarz.

Krystek

2024-10-10

Odrębne myślenie , inne widzenie ,
to konflikt do nie przebycia.
Trzeba wierzyć, że się znajdzie
drugą połówkę serca.
Ślę moc serdeczności i pogody ducha:)

sturecki

2024-10-10

Dziękuję za serdeczności. Rzeczywiście, różnice mogą czasem wydawać się nie do przebycia, ale warto wierzyć, że gdzieś czeka druga połówka, która dopełni nasze serce.

LydiaDel

2024-10-10

Tęsknota za miłością, za przeszłością. Coś nie funkcjonowało. Autor zastanawia się nad przyczynami, tymi subtelnymi. Przeszkody i mury budujemy sami. Wystarczy akceptować świat drugiej osoby. Nie stawiać płotów, nie ograniczać swobód. Dać jej możliwość samorealizacji. Kochać nie oznacza posiadać, a wręcz przeciwnie.
Niby te same gwiazdy, chmury, ten sam księżyc, lecz inne nieba. Patrzymy w tym samym kierunku, lecz przed oczami całkiem inne obrazy. Ostatnia zwrotka podoba mi sie. Dość narzekania.
Tytuł sugeruje konflikt nie do przebrnięcia. Dwa nieba, to może znaczyć inna mentalność, tradycja, dziedzictwo kulturowe. Inne światy, to także różnice płci, osobowości.
Wiersz refleksyjny, wielowarstwowy z głębokim sensem. Pozdrawiam

sturecki

2024-10-10

Masz sporo racji, czasem nasze różnice mogą tworzyć mury, które sami budujemy, choć wystarczyłoby akceptować i dawać drugiej osobie przestrzeń do bycia sobą. Miłość to nie posiadanie, a wspólne patrzenie na te same gwiazdy, mimo że każdy widzi je inaczej. Cieszę się, że ostatnia zwrotka przypadła Ci do gustu, i również pozdrawiam serdecznie.

Moona@

2024-10-10

Bardzo mi się podoba!
To smutne, że czasem zamiast wspólnego nieba trzeba się odnajdywać w swoich własnych...
Taki los.
Pozdrawiam :)

sturecki

2024-10-10

Dziękuję za miłe słowa. Masz rację, czasem każdy z nas musi znaleźć swoje własne niebo/własny kąt, nawet jeśli marzymy o wspólnym. Taki już los, ale mimo wszystko – niebo zawsze pozostaje pełne nadziei.

Jastrz

2024-10-10

Żeby było niebo, musi być ktoś drugi (przynajmniej jedna osoba). Choćby się wszystko najlepiej układało "jak w niebie" - własne życie nie dzielone z innymi, to nie niebo , a tylko (mniej lub bardziej wygodna) cela.

sturecki

2024-10-10

Zgadzam się w pełni – niebo nabiera sensu, gdy jest z kim je dzielić. Nawet najlepsze życie, jeśli przeżywane w samotności, może stać się tylko pustą przestrzenią. Dziękuję za tę refleksję!

sisy89

2024-10-10

Czasem gdy bardzo chcemy połączyć się we wspólne niebo, przeszkód jest zbyt wiele. Pozostają pytania bez odpowiedzi. Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2024-10-10

Masz rację, czasami te przeszkody wydają się nie do pokonania, a odpowiedzi wciąż pozostają nieuchwytne. Cieszę się, że wiersz do Ciebie przemówił.

Mitylene

2024-10-10

Ten wiersz pokazuje, jak my ludzie różnimy się i jak niełatwo odnaleźć wspólny kawałek nieba, ze świecącymi promieniami słońca w tle. Każdy wers dosadnie opisuje różnorodność charakterów, którego metaforą jest tutaj przywołane niebo. Fajnie wkomponowane zostały pytania, sprytnie bym powiedziała, bo podkreślają tym samym odmienne oczekiwania partnerów. Podoba mi się uniwersalny wymiar wiersza, wielu bowiem może odnieść się do jego treści, znajdując coś dla siebie... Pozdrawiam :)

sturecki

2024-10-10

Dziękuję za tak trafną i wnikliwą interpretację. Rzeczywiście, odnalezienie wspólnego kawałka nieba bywa wyzwaniem, ale właśnie ta różnorodność czyni nasze relacje tak złożonymi i interesującymi. Cieszę się, że uniwersalność tekstu znalazła odbicie w Twoich myślach.