X
zima
rymowany
2024-02-02 23:21
wraz z liśćmi wolno więdnącymi
wracają myśli czarne, dręczące
nazwane ponoć sezonowymi,
jednak ciągle w jej głowie koczujące
zbyje cię od lat tak samo
mówiąc, że to chwila jedna
że źle się obudziła rano
że już dotarła do sedna.
chwilowość jedynie złudzeniem
koniec zdradziecko nieskończony
gorszy czas - najlepszym przyjacielem
zaś umysł wciąż nim zadręczony
czas się cofa nieustannie
demony wracają do domu
co się stanie takiej pannie
czy nie otworzy nikomu?
wątpliwość się skrada
energia ucieka
siła opada
zamyka się powieka
drzwi otworzyła nieświadoma
nie miała więcej sił już
wdarli się intruzi, których twarz znajoma
a za nimi pozostał już tylko kurz
jak co roku znów powtórka,
kto tym razem zwycięży?
czy zostanie po niej choć komórka
czy powstanie po grabieży?
wracają myśli czarne, dręczące
nazwane ponoć sezonowymi,
jednak ciągle w jej głowie koczujące
zbyje cię od lat tak samo
mówiąc, że to chwila jedna
że źle się obudziła rano
że już dotarła do sedna.
chwilowość jedynie złudzeniem
koniec zdradziecko nieskończony
gorszy czas - najlepszym przyjacielem
zaś umysł wciąż nim zadręczony
czas się cofa nieustannie
demony wracają do domu
co się stanie takiej pannie
czy nie otworzy nikomu?
wątpliwość się skrada
energia ucieka
siła opada
zamyka się powieka
drzwi otworzyła nieświadoma
nie miała więcej sił już
wdarli się intruzi, których twarz znajoma
a za nimi pozostał już tylko kurz
jak co roku znów powtórka,
kto tym razem zwycięży?
czy zostanie po niej choć komórka
czy powstanie po grabieży?
wraz z zimą zaczynam się gubić, wracają do mnie czarne myśli i zmieniam się potwora, w którym są tylko moje pozostałości. co zimę walczę o przetrwanie i nigdy nie wiem, czy tym razem nie odniosę porażki. mam dwadzieścia i jedną zimę, nie wiosnę, bo to je muszę przeżyć.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
2 razy
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Mitylene
2024-02-03
Interesująco o dręczących myślach nie dających normalnie funkcjonować w realnym życiu. Podoba mi się metafora chwili, która źle się obudziła rano...Przerażająca jest ta codzienna walka, która doszczętnie wysysa energię...Ja odbieram ten wiersz jako synonim depresji...Smutny bardzo w wyrazie. Pozdrawiam serdecznie :)
2024-02-03
również pozdrawiam i dziękuję za komentarz, cieszy mnie, że spędziłaś chwilę na przeczytaniu i odebraniu go w swój sposób:-)
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności