Twoje Wiersze - Nocny postój

Nocny postój

rymowany

2025-05-08 00:03

.

Jakaś stacyjka mała pod kopułą nieba
Oświetlona przez księżyc i przez gwiazd lampiony.
Pociąg stoi na deszczu i czeka, bo trzeba
Przepuścić przyspieszony, co jest opóźniony.

Złote pasma. To światła, co świecą w wagonie
Odbijają się smugą blasku w mokrych szynach.
Siedzi kot nastroszony w wiacie na peronie.
Chciałby się skryć przed deszczem. Ale deszcz zacina.

Moknie pociąg i mokną puste dwa perony,
I wagon towarowy gdzieś na bocznym torze,
A pociąg przyspieszony, co jest opóźniony
Ciągle do tej stacyjki dojechać nie może.

.

autor

Jastrz

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

jobo

trzy godziny temu

Pięknie! Świetny wiersz. Stylowy.
Szac i deszcz!

Annna2

ponad pięć godzin temu

Każdy z nas ma swój własny pociąg i stację końcową.
i nie trzeba się śpieszyć- dojdziemy zawsze nie w porę
pięknie

Odyseusz62

ponad pięć godzin temu

Tocz to blues kolejowy w czystej postaci
Turkot kół opóźnionych z deszczem się mąci.
Super! Pozdrawiam.

Odyseusz62

ponad pięć godzin temu

A może toż to choć koła się toczą.

sturecki

ponad pięć godzin temu

Jeżdżę pociągami, więc wiem, że tak bywa ... na małej, deszczowej stacyjce wszystko stoi w miejscu, jakby świat się na chwilę zatrzymał, tylko pociąg wciąż czeka na ten pospieszny, który się spóźnia. Niby zwykła chwila, a ma w sobie coś z cichego smutku i samotności. A życie to taki nocny postój – niby nic się nie dzieje, a jednak w tym stanie zawieszenia jest więcej niż w biegu.
6/5