X
QUO VADIS?
nieregularny
2020-11-22 17:45
Droga wyboista
nieusłana różami –
- kamienista.
Droga pod wiatr
i pod górę –
- droga znaczona kosturem.
Droga przez ból,
łzy i mękę.
Niepokryta dywanem,
nieprzebyta rydwanem,
smutna –
- droga pełna udręki.
Droga samotna
i ciemna,
nieolśniona promieniem,
niepodparta ramieniem –
- droga bez światła,
w cieniu.
Droga pusta –
bez pielgrzymów,
bez imion,
bez pamięci.
Nieprzetarta ni razu –
- droga bez drogowskazów.
Droga daleka
przez mgłę,
po omacku –
- nielekka.
Przeznaczona czy wybrana?
- Droga przez jedną bramę …
nieusłana różami –
- kamienista.
Droga pod wiatr
i pod górę –
- droga znaczona kosturem.
Droga przez ból,
łzy i mękę.
Niepokryta dywanem,
nieprzebyta rydwanem,
smutna –
- droga pełna udręki.
Droga samotna
i ciemna,
nieolśniona promieniem,
niepodparta ramieniem –
- droga bez światła,
w cieniu.
Droga pusta –
bez pielgrzymów,
bez imion,
bez pamięci.
Nieprzetarta ni razu –
- droga bez drogowskazów.
Droga daleka
przez mgłę,
po omacku –
- nielekka.
Przeznaczona czy wybrana?
- Droga przez jedną bramę …
23.05.2004r.
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Chris(*)
2020-11-23
Witaj Lidia! Bardzo udany wiersz. Mam taką refleksję, że kolejne strofy mogłyby funkcjonować samodzielnie, jednocześnie ostatnia strofa spina je w "podsumowaniu".
"Droga przez jedną bramę" czyli prowadząca do jednego "celu"... Wtedy padają słowa "Quo Vadis?"
Pozdrawiam!
"Droga przez jedną bramę" czyli prowadząca do jednego "celu"... Wtedy padają słowa "Quo Vadis?"
Pozdrawiam!
2020-11-23
Cześć Chris. Dziękuję za uznanie wiersza za udany, ja raczej oceniam go jako średni, ale opinia odbiorcy jest najważniejsza. Pozdrawiam.
Bronisława Góralczyk(*)
2020-11-23
Życie to ciągłe wybory. A może zrobić w tył zwrot przed tą jedyną bramą?...
Wiersz zatrzymuje na dłużej i daje do myślenia...
Z podobaniem pozdrawiam, Lidio:) B.G.
Wiersz zatrzymuje na dłużej i daje do myślenia...
Z podobaniem pozdrawiam, Lidio:) B.G.
2020-11-23
Ludzkość wciąż szuka sposobu na to, by uniknąć przejścia przez tę jedną bramę. Niestety, jak dotąd, bezskutecznie. Każdy z nas pisze własną historię samodzielnie i nie zawsze jest czas na erratę, dlatego warto zastanowić się nad swoim życiem. Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam serdecznie.
naskraju*(*)
2020-11-22
Wiele jest dróg, przez które musi przejść człowiek. I wiele jest drzwi które musimy otworzyć, aby iść dalej. Droga przemijania... dla jednych długa i żmudna, dla drugich krótka. Jednak na wszystkich czeka jedna brama wybawienia.
Wiersz daje zamyślenie i zastanowienie się nad naszym losem. W tym labiryncie dróg często gubimy to, co w życiu najważniejsze... przyzwoitość.
Pozdrawiam ciepło
Wiersz daje zamyślenie i zastanowienie się nad naszym losem. W tym labiryncie dróg często gubimy to, co w życiu najważniejsze... przyzwoitość.
Pozdrawiam ciepło
2020-11-22
Przypomniała mi się piosenka Czerwonych Gitar
Już tyle słońc wzeszło tylko jeden raz.
Już z tylu stron zapłonęły ognie gwiazd.
Już tyle miejsc zapomnienia pokrył kurz.
Wiem, co to jest, lecz się nie zatrzymam już.
Droga, którą idę, nie wybiera łatwych lat.
W czasie, który minie, odbić chcę własny ślad.
W czasie, który minie, swój odbiję ślad.
:)
Już tyle słońc wzeszło tylko jeden raz.
Już z tylu stron zapłonęły ognie gwiazd.
Już tyle miejsc zapomnienia pokrył kurz.
Wiem, co to jest, lecz się nie zatrzymam już.
Droga, którą idę, nie wybiera łatwych lat.
W czasie, który minie, odbić chcę własny ślad.
W czasie, który minie, swój odbiję ślad.
:)
2020-11-22
Jesteśmy w tej wędrówce osamotnieni, mimo, że otoczeni ludźmi, to samotni. Musimy sami podejmować wybory i sami ponosimy za nie odpowiedzialność. Gubimy się, ale wszak "błądzić jest rzeczą ludzką", ważne, żeby te błędy naprawić, gdy jest to możliwe i nie krzywdzić z premedytacją. Dziękuję za refleksję i pozdrawiam.
BardzoBardzo
2020-11-22
Hmm.. Wiesz że to mocno przypomina mi to co na religii mi ciągle do głowy wbijano? że droga do Boga jest trudna i takie tam...
ale abstrahując od tego pierwszego(dla nas Polaków) skojarzenia. To także alegoria trwania przy swoich zasadach. Nie zawsze życie daje nam postępować według naszego wewnętrznego "dekalogu" według "naszych zasad" zdarza się że będąc wiernym sobie jesteśmy narażeni na wiele przeciwności losu..
Pozdrawiam niedzielnie :)
ale abstrahując od tego pierwszego(dla nas Polaków) skojarzenia. To także alegoria trwania przy swoich zasadach. Nie zawsze życie daje nam postępować według naszego wewnętrznego "dekalogu" według "naszych zasad" zdarza się że będąc wiernym sobie jesteśmy narażeni na wiele przeciwności losu..
Pozdrawiam niedzielnie :)
2020-11-22
Ach tak, z tego co kojarzę publikowałaś niedawno jeden z tego okresu rzeczywiście teraz kojarzę dlaczego takie nastawienie narratora :)
2020-11-22
Tak, życie jest drogą, urozmaiconą wprawdzie i nie zawsze jest smutno i ciemno, ale wiersz pochodzi z okresu rozliczania zysków i strat..
2020-11-22
Ciekawe i słuszne nikt przed nami i nikt po nas :) . Rzeczywiście to życie bywa tak wyboiste jak wąska górska ścieżka. Ale są odcinki jak autostrada szerokie i też są bramki i trzeba płacić :D.
Metafora życia jako drogi, w sumie nie pomyślałem o tym od razu a to bardzo częsty o oczywisty motyw.
Metafora życia jako drogi, w sumie nie pomyślałem o tym od razu a to bardzo częsty o oczywisty motyw.
2020-11-22
Raczej nie miałam na myśli tylko drogi do Boga, pośrednio może tak, ale głównie chodziło mi o podkreślenie nieuchronność śmierci i faktu, że każdy tę drogę przejść musi samodzielnie, bo temu, co jest nam pisane, musimy sami sprostać. Nie ma recepty na to, jak dobrze przeżyć życie, bo, jak sam piszesz, nie zawsze się udaje postępować zgodnie z zasadami. Nie ma tylko czerni i bieli, są też szarości, które zmuszają niekiedy do wyboru mniejszego zła, a to rodzi wewnętrzne konflikty. Droga każdego człowieka jest nieprzetartym szlakiem, bo jest tylko jego drogą, którą nikt przed nim nie szedł i nikt po nim nie pójdzie. Pozdrawiam.
Inne wiersze z tej samej kategorii
Mały Książę i ja
- Mitylene
"I tak upłynął wieczór i poranek"
- maciejka
Wszystko już było
- Pijanowski
a on łasi się jak dawniej
- maciejka
tułaczki przedziwne i powrót koszmaru
- źrenice
Myśli jak niechciane szczeniaki
- BardzoBardzo
*** (Podziwiałem twoją mądrość ... )
- Kornel Passer
Mędrek i wrony
- Baba-Goga
Pożegnanie
- Mel
CHAOS
- ZOLEANDER
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności