M - Minimalizm



N - Następstwem



I - Intensyfikacji



C - Czuwania



H - Horyzontalnego









Stało się tak ze mną z wiekiem:

czerpanie przyjemności z podstawowych czynności

między jednym a drugim lekiem;



Jedzeniem zagłuszam ból istnienia

gdyż z pełnym żołądkiem wzbogacam własny sen,

z którego czerpię siłę na napotkany dziś schemat



Piciem oślepiam negatywną wizję

tych, co upajają się narzekaniem na życie i traktują to jako swą misję

bo dzięki nim na przekór, w akompaniamencie trzeźwości, nazajutrz naprawdę bardzo mi się pić chce



Spaniem poniekąd pobudzam swój węch

w całkowitym odwrocie do tego, do czego wciąż zmusza ustęp

albowiem właśnie we śnie czuję zapach sensu istnienia, i bez względu na to jaki ma przebieg, tylko w nim mam do czynienia z Bóstwem



Wydalaniem dotykam sensu owego istnienia

gdy bieżący potencjał - w trakcie i po wszystkim - mnie zmusza do myślenia;

Ilekroć to robię, rodzą się pytania, na które jednoznacznej odpowiedzi w dalszym ciągu nie ma



Dlatego właśnie ów minimalizm, stał się następstwem intensyfikacji mego czuwania horyzontalnego

po którym leżąc, gapię się w sufit - czuwając przez chwilę - a śpiąc większość swojego czasu, w imię wyższych racji uwalniam to wszystko na zewnątrz