***
obudziłem się o szóstej
wyjrzałem przez okno w stronę
ulicy Stromej...

moim oczom ukazał się widok
którego nie zapomnę

ulicą Kalwaryjską szedł tłum ludzi
o szóstej rano w dzień powszedni
kiedy normalnie jeżdżą tam tramwaje

nieśli jakieś transparenty a może proporce
widziałem z okna jak szli i śpiewali

wyskoczyłem z domu i Stromą pobiegłem
a tłum już zdążył zniknąć za zakrętem

podchodzę do winkla starej kamienicy
i skręcam w ulicę Kalwaryjską
a tam za rogiem - nikogo na ulicy

nie wierzę własnym oczom
idę dalej - nie ma nikogo

może zdążyli pójść na Matecznego
lecz gdy tam dotarłem - nic z tego

może doszli już do pętli łagiewnickiej
mam jeszcze nadzieję

i prawie pędem biegnę do Łagiewnik...

gdy tam dotarłem - zrozumiałem
mam znowu omamy - muszę leki zażyć

wtem wpatrzyłem się siedząc na ławce
w obraz Miłosiernego który wisiał
nad ołtarzem

miałem wrażenie jakby obraz ożył
i dwa słynne spłynęły promienie

potem przysięgnąć może na życie
że postać z obrazu zeszła
bo się modliłem - "nic więcej, żebyś tylko
"istniał..."

-i w moją stronę idzie...
a szeptem obok rozmawiały dwie
zakonnice

spojrzałem w prawo na furtkę do ogrodów
i wtedy zrozumiałem że gdy tam wejdę

nie będzie już powrotu...

***