Twoje Wiersze - ***więzienie - rafal

***więzienie

nieregularny

2023-07-26 22:57

***
z każdym serca uderzeniem
z każdą długą jak wieczność
sekundą

coraz bliżej do opuszczenia ciała
i bezkresny lot stąd tam

skąd nikt nie wraca
i nigdy nie wrócił

a zmartwychwstanie można
między bajki na dobranoc włożyć...

nikt nigdy nie został wskrzeszony
a ojciec Bashabora same
duby opowiada smalone...

przysięgam ci że zrobię wszystko
żebym nie został wskrzeszony

już nie walczę lecz z prądem płynę
tam gdzie próg wodospadu

i lot w dół na łeb na szyję...

nie ważne co w życiu zrobiłem
ani czego nie zrobiłem

dziś spokojnie sekundy liczę
choć może ich być jeszcze wiele

a może nim doczytasz
mnie już nie będzie

w moim dożywotnim więzieniu
w tym jakże brzydkim
ciele...

autor

rafal_sulikowski^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Bożena Joanna

2023-07-28

Wiersz przypomina dekadentyzm, peel sfrustrowany i zniechęcony. Każdemu się zdarza popadać w taki nastrój. Ale jutro jest nowy dzień, nowe sprawy, radości i zmartwienia.
Pozdrowienia!

Rambler

2023-07-27

choć ciało me nieidealne
a barwy na łeb łapią mrok
tli się ta iskra we mnie
której nie zgaszę choć...

i może przebłysk to sprawi
że lot urwany zostanie
a to co jeszcze nie spisane
odczytam sam za kilka lat...

bez definicji

2023-07-27

Demi ? Wiersz bardzo mnie zaniepokoił.
Mogę w jakiś sposób Ci pomóc?

Pozdrawiam - Bezka i czekam na odpowiedź, ok?

bez definicji

2023-07-28

Cieszę się!
Pozdrawiam ciepło - Bezka

rafal_sulikowski^(*)

2023-07-28

Wszystko jest ok. Maski poetyckie.

Waldi1

2023-07-27

każde ciało jest piękne nawet te okaleczone ..bo ma swoją historię lub tajemnicę ...

Dagmara^(*)

2023-07-26

Dziwnymi drogami wędrują Twoje myśli...troszkę mnie niepokoją (mam nadzieję, że niepotrzebnie )
Pozdrawiam serdecznie Demi :)

poezja.tanczy

2023-07-26

Tęsknota za Bogiem nie musi oznaczać umniejszania roli życia ziemskiego
Po to tu jesteśmy. Żeby żyć i cieszyć się z szansy, którą dostaliśmy
Zapraszam więc do uśmiechu :)

Pokaż mniej

Logowanie

***więzienie

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji