Przyszła dziś do mnie
mała Anielka
i pyta,
bo jej ciekawość wielka.

Ile jest pi razy drzwi?
I czy stonoga chodzi do szewca?
I dlaczego samolot lata?
i gdzie jest świętego mikołaja Tata?

i czy niebo może być czerwone?
i czy kruk może mieć żonę wronę?
i czy wróble zjadają nudle?
I dlaczego kiełbaski są nudne?

I dlaczego mama jak się złości jest czerwona?
I czy trawa musi być zielona?
I gdzie śpi słońce jak na niebie nie wisi?
I czy mysi król może być łysy?

I po co komu wiedzieć gdzie Wisła?
Albo kiedy w tym roku wiosna przyszła?
I czy myszy szybko biegają?
I dlaczego czasu jest ciągle za mało?

I jak duża jest cała Polska?
I ile jajek kaczka dziwaczka zniósł?


I tak by pytała dzień cały,
ale się okazało niestety.
Że nastał już wieczór.
na szczęście dla mnie, poety.

i teraz wstyd mi bardzo,
bo choć się mocno starałem.
To czas był nieubłagany,
i odpowiedzieć nie było mi dane.

Bo gdy mały człowiek
pytaniem do muru przyciśnie,
czar naszej wiedzy
jak bańka mydlana pryśnie.