Twoje Wiersze - Na siódmym piętrze

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

11 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Mada44

2025-05-19

Wirtualny świat jest interesujący, nawet intrygujący, ale nigdy nie zastąpi bezpośredniego kontaktu z drugim człowiekiem. Pozdrawiam

Kornel Passer

2025-05-20

Zgadzam się z Tobą. Serdecznie dziękuję za refleksję i pozdrawiam:)

Mitylene

2025-05-18

Na siódmym piętrze " cuda i dziwy" z ekranu zaplątane w sieć samotności. Wiersz na czasie, motyw starej czapli świetnie podkreśla " zanurzenie się " w wirtualnym świecie i ciekawie oddaje klimat osamotnienia. Pozdrawiam serdecznie.

Kornel Passer

2025-05-18

Dziękuje za wnikliwe Twoje spojrzenie na ten wiersz. Serdecznie pozdrawiam:)

Rosa

2025-05-18

Niezwykle poruszająco... Kilka słów, a wiele mieści treści.

Kornel Passer

2025-05-18

Dziękuję. Ostatnio coraz częściej piszą mi się krótsze wiersze. Serdecznie pozdrawiam:)

rzabaprzezrz

2025-05-17

Przeczytałam Twój wiersz, poruszyła mnie jego treść, a tytuł zainspirował do opisania zupełnie innej , kontrastowej historii, która dzieje się piętro wyżej...:) Pozdrawiam serdecznie:)

Kornel Passer

2025-05-18

Dziękuję za Twój wpis. Cieszy mnie, że wiersz mógł stać się inspiracją dla Twojego wiersza. Serdecznie pozdrawiam:)

Izka1^(*)

2025-05-17

Poruszający i pełen melancholii obraz współczesnej samotności i ucieczki w wirtualny świat. Bogata metaforyka i sugestywny język tworzą silny emocjonalny rezonans. Kontrast między zewnętrzną aktywnością (klikaniem klawiatury) a wewnętrzną pustką jest przejmujący. 6/5 Pozdrawiam serdecznie

Kornel Passer

2025-05-18

Cieszy mnie zauważenie przez Ciebie tych niuansów wiersza. Serdecznie dziękuje i pozdrawiam:)

Monia

2025-05-17

Wielowymiarowo bardzo. Te zastygnięcie to według mnie niemożność odróżnienia dwóch światów tego realnego i wirtualnego. Szczególnie u nastolatków jest to bardzo widoczne pozdrawiam serdecznie 😉

Kornel Passer

2025-05-18

Dziękuję za Twoje odczytanie wiersza i refleksję. Serdecznie pozdrawiam:)

Maba^(*)

2025-05-17

Ten obraz, mimo "zastygnięcia" jest tak intensywnie "żywy", nie sposób pominąć go niemyśleniem!
I zaraz wyobraźnia uruchamia jego warianty: zastygnięcie przed okienną szybą, zastygnięcie pod bezgwiezdnym i chmurnym sklepieniem sufitu... Nieważne "obrazki" wykreowane przez rzeczywistość, fikcję czy wspomnienia, ważna - i paraliżująca - statyka i bezradność tego, kto je ogląda, zastygając.

Kornel Passer

2025-05-18

Tak jak napisałem niżej sureckiemu miałem nadzieję, że nałożenie obrazów zwielokrotni nie tylko same obrazy czapli i internauty, ale i zwielokrotni warstwę znaczeniową o nowe obszary... Serdecznie dziękuje za wpis i pozdrawiam:)

jolka

2025-05-17

Odosobnienie w rzeczywistym i wirtualnym świecie,uśpiona wrażliwość Po prostu smutek....

Kornel Passer

2025-05-18

Tak, mam relację pewnej nauczycielki akademickiej z mojego pokolenia, która dokonała ciekawego porównania dzisiejszej atmosfery pomieszczeń uczelni z atmosferą "moich czasów", gdy nie było komórek, laptopów i tabletów. Twierdzi, że dziś jest tam o wiele ciszej i nie ma tego nasilonego gwaru z naszych czasów, gdy wszyscy gadali ze wszystkimi. Teraz wszyscy siedzą wpatrzeni w smartfony. To obraz samotności.

sturecki

2025-05-17

Ależ w tym wierszu jest bogactwo interpretacyjne ... aż głowa boli od przeróżnych wariantów. Zaprezentuje tylko jeden.
Ten, co siedzi, jak czapla przed ekranem, nie szuka ryb, tylko zapomnienia. A przecież te wszystkie kolorowe światy nie dadzą nic, jeśli serce nie drgnie – choćby raz.
6/5

Kornel Passer

2025-05-18

Chciałem przez nałożenie dwóch obrazów, czyli obrazu czapli i obrazu siedzącego przed komputerem fana wirtualnych światów, osiągnąć zwielokrotnienie znaczeń i chyba mi się to prawie udało. Serdecznie dziękuję za komentarz.