Twoje Wiersze - Dla Johna Hainesa*

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

10 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

jolka

2025-07-30

Wybór mroźnej głuszy to świat prawdziwego wojownika,zahartowanego samotnością i niebezpieczeństwem.A poezja ? dla niej nie ma przeszkód.

Kornel Passer

2025-07-31

Dziękuję za wpis i refleksję. :)

januszek

2025-07-29

W tej dziedzinie
jesteś
(bezapelacyjnie)
mistrzem.

Kornel Passer

2025-07-31

Dziękuję:)

Larisa

2025-07-29

Bardzo zaciekawiłeś mnie i skłoniłeś do poszukiwań.
Pierwszy raz słyszę o Tym poecie.
Dziękuję za treściwy przypis.
Piękny wiersz o samotniku... człowieku i poecie, który w surowym klimacie odnalazł swoją przystań, daleko od świata i jego zgiełku. Doświadczając trudu, odnajdujemy prawdziwy smak życia.
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

Kornel Passer

2025-07-31

Dziękuję za refleksję. Serdecznie pozdrawiam,:)

Moona@

2025-07-29

Jak do Ciebie wstępuję pod wiersz z nazwiskiem w tytule, to mam zazwyczaj gwarantowane, że pierwszy raz przeczytam, ze ktoś taki istnieje i poczuję się zachęcona do chociaż pobieżnego zapoznania się z jego twórczością.
To cenne.
Pozdrawiam :)

Kornel Passer

2025-07-31

Dzięki za miłe słowa. Pozdrawiam:)

Elżbieta

2025-07-29

Dzięki, Tobie, dowiedziałam się o Poecie. Trochę doczytałam o nim w sieci i jeden z jego wiersz. Zachęciłeś mnie swoim wierszem, do poczytania Jego autorstwa. Cieszę się, że dowiedziałam się o ciekawym człowieku i poecie!
Serdecznie pozdrawiam, Kornelu:)⭐

Kornel Passer

2025-07-31

Poezja amerykańska to studnia bez dna... mnóstwo ciekawych twórców, a co ciekawe wielu współczesnych poetów amerykańskich otwarcie przyznaje, że duży wpływ na nich wywarł Miłosz. Czasem mam wrażenie, że Miłosz bardziej wpłynął na Amerykanów niż na polskich twórców. Abstrahuję tu od Hainesa, ale mam na myśli wielu innych...

Elżbieta

2025-07-29

* wierszy

Nata Sza

2025-07-29

Czasami człowiek potrzebuje wrócić do korzeni, by rozkochać się od nowa w człowieczeństwie i dziękować Bogu za cudowny świat.
Udało Ci się oddać tę egzotyczną surowość , która wymaga odpowiednio zestawionych słów.
Pozdrawiam serdecznie:)

Kornel Passer

2025-07-31

Pewne doznania odbieramy jako powrót do naszych korzeni, nawet gdy doznajemy ich po raz pierwszy... :)

braciszek ^(*)

2025-07-29

Czytam te trzy strofy jak kry lodowe. Każda może popłynąć osobno, ale mogą też płynąć razem w tym samym kierunku. Najbardziej mnie urzeka pierwsza. Zupełnie zwyczajna, a most dodaje jej duszy. Pozdrawiam Cię. Hej ho!

Kornel Passer

2025-07-31

Tak, taka chata musiała pamiętać, że była mostem.... :)

Marek Żak

2025-07-29

Kiedyś leciałem do Japonii tzw. Polar route z międzylądowaniem w Anchorage. Nad Fairbanks, gdzie mieszkał poeta prowadził korytarz, więc pamiętam. Wyprowadzić się w Kalifornii tam, to mało kto by potrafił.
Pozdrawiam

Kornel Passer

2025-07-31

Musiał mieć facet sporo odwagi... Pozdrawiam.

JaSnA7

2025-07-29

Metafizyka może być wszędzie, w krainie lodu też. ..
Kultura, uroda odległych krain jest niezwykle ciekawa.
Może kiedyś napiszę wiersz o karibu, żyjącego też w pieśniach Indian...
Fajny wiersz...
Pozdrawiam:)
⭐️

Kornel Passer

2025-07-31

Miło mi, że mogłem Cię zainspirować.. Pozdrawiam:)

sturecki

2025-07-29

Ten wiersz mówi o ucieczce na koniec świata – tam, gdzie wszystko jest surowe, ciche i prawdziwe aż do bólu ... to jakby lodowaty oddech samotności – pokazuje, że są miejsca, gdzie czas zastyga-zamarza, a cisza mówi-skrzypi więcej niż ludzie.
Odbieram go tak – jak chcesz naprawdę zrozumieć siebie, to idź tam, gdzie nie ma nikogo oprócz nocy i śniegu ... czasem człowiek woli lód niż ludzi, bo przynajmniej nie udaje, że grzeje.
6/5