Dobry wiersz. Swego czasu była to już tradycja, że poeci i literaci regularnie odwiedzali domy uciech. Pozdrawiam

Świetny wiersz, napisany w właściwym dla Autora stylu, który bardzo lubię. Wiersz tym ciekawszy, że artysta mniej znany, ale on sam, jego życie i twórczość fascynowała paryską bohemę. Obraz przedstawia siedem kobiet w różnym wieku, a po strojach, bądź ich braku, można się domyślić pełnonych fukcji i zadań. Robią wrażenie pozująch do portretu grupowego, kobieta o rudych włosach wyróżnia sìę również urodą i to na nią oglądający zwraca uwagę. Foujita, miał chyba słabość do tego koloru, na innym obrazie pojawia się kobieta w towarzystwie kota, na kolejnym chyba tygrysa?
Wiersz jest napisany lekko z lekkim przymrużeniem oka.
Dziękuję za przybliżenie wierszem obrazu tego artysty.
Serdecznie pozdrawiam:)⭐

Tak sobie właśnie pomyślałem, że Twój wiersz oraz wspomniany obraz oraz mój wiersz z dziś o knajpach i burdelach mogłyby się wzajemnie dopowiadać poniekąd. A gdybyśmy poskładali fruwające w przestrzeni szczątkowe informacje biograficzne o autorach tychże trzech naszych dzieł, to mogłaby wyjść z tego niezła opowiastka o losach człowieka poszukującego: siebie, Boga, miejsca na Ziemi, sensu, kolorytu...
Jeśli chodzi o sam obraz, to moją uwagę przyjuwaja dwa inne elementy spoza rudości, a mianowicie: tulek tej czarnowłosej oraz dokładnie po przeciwnej stronie obrazu kot. Nasuwa się pytanie: Co robi kot w burdelu? I tu by był chyba jeden z punktów stycznych naszych trzech dzieł, albowiem być może chodzi o myśli, ktore mruczą twórcy o kanonach piękna, wartościach albo marności. Zastanawia jeszcze ta kobieta o ciemniejszej karnacji skóry przed która leży jakąś karta. Może gazeta, a może rachunek do zapłacenia. Jakby chciała powiedzieć, że bez względu na wartość sztuki należy zapłacić za nagość tudzież, prawdziwość doświadczanej rzeczywistości. Wrażenie to potęguje właśnie jej wzrok skierowany ku tej, która "świeci" gołym tyłkiem.
Tak sobie myślę dość frywolnie.
Pozdrawiam