Twoje Wiersze - Cias jesiania

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

20 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

canna

2024-11-08

Piękny i melancholijny jesienny wiersz. Pozdrawiam serdecznie:)

Annna2

2024-11-08

dzięki

Niezapominajka88

2024-10-14

Tak... Zawsze mamy drogę przed sobą, mamy też ją za sobą... To, co za nami już znamy, a to co przed nami dopiero poznamy... Pozdrawiam.

Annna2

2024-11-08

dzięki

_wena_

2024-10-12

Skoro ciągniemy nogę za nogą to znaczy, że podążamy jakąś drogą. Wszyscy idziemy w jednym kierunku, niepewni, kiedy dotrzemy do celu.
Z podobaniem melancholii, serdecznie pozdrawiam :)

Annna2

2024-10-12

Ale w tym kierunku dotrzemy wszyscy.
Tą ostatnią drogą.
Dzięki

Kika88

2024-10-12

Super wiersz
Pozdrawiam serdecznie:)

Annna2

2024-10-12

dzięki

Kri^(*)

2024-10-11

Wspaniały wiersz,
jesienne zadumanie...
gwarą urzeka,

pozdrawiam:)

Annna2

2024-10-12

dziękuję

januszek

2024-10-11

niesamowite słownictwo
niesamowita gwara
dbajmy by nie zanikła

Annna2

2024-10-12

dziękuję

JoViSkA

2024-10-11

Piękna jesienna melancholia gwarą pisana :)
A droga wciąż przed nami, oby była łatwa, przyjemna i bez ostrych zakrętów :)
Pozdrawiam cieplutko Aniu :)

Annna2

2024-10-12

dziękuję

Kazimierz Surzyn

2024-10-11

Tak, idziemy i do końca jesteśmy przed drogą, a czas nieubłagalnie mija, refleksyjnie jesienią, z podobaniem dla gwary, pozdrawiam ciepło Aniu.

Annna2

2024-10-12

dziękuję

Larisa

2024-10-10

Piękny wiersz!
I piękna puenta o drodze.
6/5.
Serdecznie pozdrawiam Anno

Annna2

2024-10-11

dziękuję

samisen

2024-10-10

Bardzo interesująco i ciekawie przedstawiony czas przemijania

Pozdrawiam serdecznie

Annna2

2024-10-11

dziękuję

NO1R^(*)

2024-10-10

Fajne, ciekawy zabieg.

Annna2

2024-10-11

dziękuję

Maciek.J^(*)

2024-10-10

Lubię twoje warmińskie wiersze Aniu bo zawsze mają piękne przesłanie i skłaniają do refleksji. Coraz bardziej tęsknię za twoją mała ojczyzną bo na Warmii byłem tylko przejazdem pół życia temu. A twoje poezję budzą moja nostalgię niemniej dziękuję za kolejny twój wiersz.

Annna2

2024-10-11

september to wrzesień
dziękuję

Waldi1

2024-10-10

piękny wiersz i doborze tak iść... noga za nogą ważne jest... by mieć tylko dokąd iść... pozdrawiam serdeczne ...

Annna2

2024-10-11

dziękuję

Motylek78

2024-10-10

widać w gwarze warmińskiej naleciałości
języka angielskiego
ciekawy tekst i przekład
niektóre wyrazy z języka potocznego
rzadko słychać takie rozmowy na warmi
tym bardziej wiersz wart uwagi
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Annna2

2024-10-11

dziękuję

Maciek.J^(*)

2024-10-10

Pewnie masz na myśli septembra a niektóre miesiące brzmią podobnie w różnych językach a np. taki listopad to w czeskim brzmi i zapisujemy identycznie.

Grzegorz67^(*)

2024-10-10

Jak idziesz drogą, nie patrz do tyłu,
tam przecież jeszcze drepcze ich tylu.

Pozdrawiam Aniu, ależ jesteś bogaci językowo.

Annna2

2024-10-11

tak- tylko do przodu
dziękuję

LydiaDel

2024-10-10

Jesień, czas przemijania. Jesień życia, nieznana, bo ciagle jesteśmy w drodze. Melancholii nutka przewija się. Piękne metafory - zmysły szkliwe, zardzewiały czas ...
Pozdrawiam

Annna2

2024-10-11

dziękuję

sturecki

2024-10-10

Autorka oddaje melancholię jesieni, zarówno w gwarze (którą nie w pełni zrozumiałem), jak i w tłumaczeniu, gdzie czas płynie, a wrzesień ukrywa ostatnie ciepłe dni lata. Październik przynosi chłód i zmienia drzewa, a czas rdzewieje, nim spadnie deszcz. Wędrujemy przez życie, noga za nogą, ciągle będąc w drodze – między tym, co było, a tym, co jeszcze nieznane.

sturecki

2024-10-10

Dodałbym do tego - jedną, jedyną ziemską.

Annna2

2024-10-10

Tak.
Bo każdy z nas- jest przed drogą- tą jeszcze nieznaną. Ostatnią.
Dzięki.

alx z poewiki

2024-10-10

Super!

Wersja po polsku ma sporo mocno brzmiących słów, które nadają charakter utworowi. Jest też tu kilka niecodziennych zestawień (np. „Drzewom żłobienia zepsuje październikowy dreszcz”, „zmysły szkliwe”).

Wersja w gwarze – chyba nie jest dosłownym tłumaczeniem – bardzo mi się podoba.
Nie znam do końca prozodii tego języka, więc może ta uwaga nie ma sensu. Może jednak warto się zastanowić nad dwuwersem:

Koponki zaro zlotruje októłbra zietrz,
kautkom łostozio, jam zakscie deszcz.

W moim czytaniu te dwa wersy mają naturalną średniówkę po piątej sylabie (po zaro i po łostozio). Co oznacza, że pierwszy wers czyta się w grupkach: 5 sylab najpierw, potem 7 sylab. To powoduje, że właśnie ten wers czyta się trochę z trudem. Trochę jakby tam było za dużo do wymówienia.

alx z poewiki

2024-10-10

Średniówka, nie średniówka pal sześć jej ciemna ksywa.
Po prostu lżej by się czytało z podziałem 5+6 lub 7+5.
Ale to nie jest jakiś wielki problem – po 5 iteracjach przez tekst już czyta się gładko.

Maciek.J^(*)

2024-10-10

Średniowka to kwestia umowna a w wierszu wolnym jak nazwa firmy wskazuje nie jest obowiązkowa

Annna2

2024-10-10

Jest.
Dzięki za czytanie

alx z poewiki

2024-10-10

Za dużo do wymówienia w drugiej części wersu.

Jastrz

2024-10-10

Rdzewieje czas i drzewa w lesie,
Droga nas czeka wciąż jednako,
Znów melancholię niesie jesień
(Nawet Warmiakom).

Październik mgłami się rozpływa,
Dni chłodne są, wodniste w smaku.
Deszcz wszechobecny nas rozmywa
(Nawet Warmiaków).

Wyskok się już nam nie przydarzy -
Codziennie rano znów do pracy.
Ludzie - jak mgła: wodniści, szarzy
(Nawet Warmiacy)...

Annna2

2024-10-10

I ciągle jeszcze każdy przed drogą.
dzięki

sisy89

2024-10-10

Pięknie i refleksyjnie.
Pozdrawiam serdecznie :)

Annna2

2024-10-10

dzięki

Dagmara^(*)

2024-10-10

Śliczny wiersz.
Uczę się Twojej gwary, jeszcze troszkę a będę potrafiła już przeczytać bez tłumaczenia.
Pozdrawiam

Dagmara^(*)

2024-10-10

Oj, aż tak to nie , raczej tylko bym mogła czytać Twoje piękne wiersze bez zaglądania od razu w tłumaczenie :)

Annna2

2024-10-10

o to fajnie.
będziemy obie pisać.
dzięki

andrew

2024-10-10

...
patrzę w lustro
może dziś...
bez rozgłosu fanfar
odnajdę właściwą
drogę
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Annna2

2024-10-10

droga tam- rozgłosu nie potrzebuje

Moona@

2024-10-10

Podoba mi się.
Czytam sobie bez ostatniego słowa.
Pozdrawiam:)

Annna2

2024-10-10

zawsze jesteśmy przed drogą

Krystek

2024-10-10

Piękna jesienna melancholia.
Czytałam z zachwytem.
Czule pozdrawiam z uśmiechem:)

Annna2

2024-10-10

dziękuję

Elżbieta

2024-10-10

Refleksyjny, z jak zawsze u Ciebie niesamowitymi metaforami, są charakterstyczne dla Twojego stylu pisania i niepodrabialne! Moja ocena i tak za niska 5/6.
Pozdrawiam Aniu:))⭐