Nadszedł taki moment, w którym do tego pora się odnieść

upragniony rozejm z samym sobą działa niejako w kontrze

do ludzi, którzy pragną dojrzeć, nie wiedząc o tym wciąż więc

w pułapce spojrzeń innych nie patrzą na siebie ciągle



Stąd przyczyną jest seria życiowych niepowodzeń

W zasięgu lokalnym czyniąc spór, by globalnie siać terror i wojnę;

A przecież wszystko już zrobiliśmy otwarcie, by się móc pozamykać

więc już tylko własne wnętrze zostaje nam do wydobycia



Jeżeli już się kłócić, to tylko w słusznej sprawie

to przybliża do ludzi, by mimo wszystko umieć z barier

wydobyć esencję i rozwiązanie znaleźć

bez względu na to, kto nad kim uzyska przewagę



Najważniejsze by z samym sobą nie przegrać

a odpuścić potrafią tylko Ci, którzy zaczynając od zera

pokazują że tylko dla nich stoi otworem wszechświat

bo wyjście ze swojej strefy komfortu, czyni z Ciebie mędrca



A to wszystko ma służyć temu, by jako człowiek

móc sobie ulżyć w cieniu, bo zazwyczaj tam gdzie jest słońce

jest susza, a z niej trudno wydobyć źródło potężniejszych bogactw;

By móc się w pełni rozwijać, potrzebne jest jeszcze powietrze i opad



Więc zajrzyjmy wreszcie do własnego środka

tym samym zrzucając kajdany przez które dusza często szlocha

nie jesteśmy doskonali, więc najwyższy czas sobą zostać

by z samym sobą sprostać i oddać drugiemu, to co on nam ofiarował



Bo tak to ma działać - po co wnętrze na zewnątrz ma się szlajać

skoro to prowokuje tylko do tego by na siebie toczyć działa?

To Twój schron, więc się w nim schroń, by ciemność zaśniedziała

z niego uleciała, tak jak woń, gdy podajesz dłoń tym z dala



Czyli po prostu tym, którzy mając broń i cel, ćwiczą mowę spustu

wmawiając obfite huki osnute ciszą, czyniąc wodę z mózgu

to są najczęściej ślepaki, więc nie udawajmy trafionych

by móc mścić się na kimś, będąc propagandą omamiony