Czas płynie bardzo wolno, a ja patrzę przed siebie lub w sufit

aby się zająć sobą - jak narazie leżę wśród ulgi

pełny komfort, gdy chwilom się dziś oddaję leżąc błogo

nie myśląc o niczym konkretnym, pogładzę ręką czoło



Przy zamkniętych już drzwiach i oknie, wybudzę ciszę z miejsca

by napełnić w płuca szybko tlen, gdy czuję bicie serca

oczy czasami na suficie zatrzymają swój wzrok

po czym na ściany zza dziur zliczę każdy zadzior lub zrost



Noga lubi spocząć na nodze, ale też obie lubią pobyć oddzielnie same

chociaż wśród nich oglądać wolę jak się nieco gdzieś snują stopy po prześcieradle

z tym, że po tym, wszystko co miało napęd jest przeszłe

gdy się oczy przymkną, to ciało staje się cięższe



Położyłem się i sobie leżę, nakreślając ten wiersz

co stworzyłem wnet z tych strof jest przecież żadne, acz potrzebne

w czasach gdy tak pędzisz co dzień - toteż zluzuj - w sobie weź znajdź lekarstwo

a ja by zapewnić sobie trochę ruchu, to przekręcam się na bok