Twoje Wiersze - pokruszone nadzieje rozsypię po kostrzewach i wrzosach

pokruszone nadzieje rozsypię po kostrzewach i wrzosach

biały (bez rymów)

2021-12-30 11:03

nasze modlitwy jak bezdomne wersy
szukają ukojenia głaszcząc
skamieniałe tętnienie

nie zdążyli miłować na tej ziemi
dlatego nastąpiło
przemienienie w skrę
która miękko omszyła się
na powierzchni ostańców
a nieskończoność nasyciła
zgłodniałe istnienia
ostatnimi kroplami kobiet karmiących

za dzień dwa znikną pomiędzy
powietrzem a oddechem
nie szczekną brytany a wulkany
nienawiści zastygną w oczekiwaniu
na początek końca
osiądą na półce siódmego księżyca

nieśmiertelni pomiędzy żywymi

autor

naskraju*^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Mada44

2021-12-31

Brzmi to jak Apokalipsa. Pozdrawiam

naskraju*^(*)

2022-01-01

Po części może być początkiem końca.

Pozdrawiam

Phil Insomnia

2021-12-31

Zapiera dech w piersiach - obym się nie udusił ;) Bardzo poruszający, niezwykły wiersz. Serdeczności, zdrowia i spokoju na przyszły rok. Pozdrawiam :)

naskraju*^(*)

2022-01-01

I Tobie dużo zdrowia i spełnienia najskrytszych marzeń
Pozdrawiam

Maba^(*)

2021-12-30

"Przemienienie w mgnienie"... Poruszasz.

naskraju*^(*)

2021-12-30

Trzeba poruszyć zmysły dla spokoju duszy.

Dobrej nocy

Baba-Goga

2021-12-30

Czysta poezja. Tyle można tu wyczytać...
I piosenka, która przejmuje do szpiku kości.

Gwiazdy wrzucam.

naskraju*^(*)

2021-12-30

Dzięki za garść miłych słów i za gwiazdy. Prońko jest ponadczasowa w swojej głębi.

Pozdrawiam

Waldi1

2021-12-30

dzięki Bogu ja jestem niepoprawnym optymistą ... a gdy przyjdzie ten czas ... bez żalu powiem odwidzenia... skoro mam śmierć tu na ziemi w życie w pisaną ... Szczęśliwego Nowego Roku 2022 w zdrowiu i miłości oraz spełnia marzeń ...

naskraju*^(*)

2021-12-30

Czasem optymizm mnie przeraża, wszak jestem osobą raczej uciszoną. Nigdy nie jesteśmy przygotowani na odejście, bo jesteśmy tylko ludźmi.
Wzajemnie wszystkiego zdrowego i samych radosnych chwil.

Pozdrawiam