Powiększony o wszystko
jadę na sam koniec
po prostu podmiejskim
wracam do siebie
nim to zgaśnie
podziwiam podziwiam

Rozsunięte okna jak dobrze
za nimi pejzaż z rześkim wrażeniem
że miłość wszystko upiększa
to jasne! Ale serca się nie da
teraz tak łatwo poruszyć lecz
podziwiam podziwiam

Zawsze wszystko zaczyna się
od pustki nieważne czy z dużej
czy z małej litery prawa
które nieustannie masz najwyższe
żeby kreować z głową albo tylko
podziwiać podziwiać

Tak umieć żyć jak człowiek
to dopiero do podziwiania talent!
Hola hola pyta mędrzec: a
jakie są zasady? Czego ty
tam sobie życzysz czy już
wszystko podziwiałeś?

Oczywiście nie nie
wszystko podziwiałem
na pewno tak no
bo nie da się no tak
nie ogarniesz tego
i tamtego też nigdy

Ale jednak coś mamy
więc to wszystko co mamy
tak tu sobie podziwiamy
wokół płonącego ogniska
które nie zamierza grać w klasy
z nocą po drugiej stronie