X
*** (odchodzimy od siebie całe życie)
wolny
2023-11-13 08:23
w odchodzeniu od siebie
znaleźliśmy dziwny sposób na życie
nie zliczę ile razy oddałam ci wszystko
od ciebie trzymam kwiaty
wysłane w myślach na moje urodziny
bo przecież teraz mamy etap ciszy
kilkuletni
czasem mam wrażenie
że wkradasz się szeptem do mojej sypialni
w obawie przed chwilą
w której zapomnę twoje imię
gdy zacznę kwestionować nasze istnienie
pojawisz się nagle
a później tak jak zwykle
odejdziesz na zawsze
bezczeszcząc nieobecnością przyszłe dni
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
7 razy
Treść
6
6
5
1
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
0
5
7
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
bez definicji
2023-11-14
Bardzo interesująca relacja, która często się w życiu zdarza. Nie można raz i definitywnie zakończyć związku...
Pozdrawiam ciepło - Gocha 🍀
Pozdrawiam ciepło - Gocha 🍀
2023-11-14
Pięknie dziękuję za Twoje słowa!
Otóż to. Czasem taka relacja już w ogóle związku nie przypomina, a jedynie strzęp relacji, która kiedyś miała swój dobry czas, a z której ludzie nie potrafią całkowicie zrezygnować przez zbyt mocny sentyment. Cóż, różnie to w tym życiu bywa.
Otóż to. Czasem taka relacja już w ogóle związku nie przypomina, a jedynie strzęp relacji, która kiedyś miała swój dobry czas, a z której ludzie nie potrafią całkowicie zrezygnować przez zbyt mocny sentyment. Cóż, różnie to w tym życiu bywa.
ajw
2023-11-13
Zapętlona ta relacja peelki z "nieobecnym" fizycznie partnerem, który duchowo nadal tkwi w jej życiu..
2023-11-14
Tak, i zdaje się, że to jest wzajemne, bo gdy peelka chce już zapomnieć, to nagle znowu przychodzi sytuacja, która rozbudza to wszystko, co już zostało zakopane w pamięci. Dziękuję za Twój komentarz!
Galba c.(*)
2023-11-13
Zdarza się że ludzie oddalają się od siebie ciągle z tego samego punktu. To taki paradoks rozłąkowy.
Osobno a jakby razem o cykl zamknięty...
Pozdrowionka ⭐👍
Osobno a jakby razem o cykl zamknięty...
Pozdrowionka ⭐👍
Domel
2023-11-13
Grzegorz Ciechowski napisał kiedyś piękny tekst, który zaśpiewał Zbigniew Zamachowski do polskiego serialu o Wiedźminie. Od razu po przeczytaniu twojego wiersza zacząłem nucić tą piosenkę. Wydaje mi się, że idealnie oddaje twoje uczucia.
Zapachniało powiewem jesieni
Z wiatrem zimnym uleciał słów sens
Tak być musi
Niczego nie mogą już zmienić
Brylanty na końcach twych rzęs
Tam gdzie mieszkasz już biało od śniegu
Szklą się lodem jeziora i błota
Tak być musi
Już zmienić nie może niczego
Zaczajona w twych oczach tęsknota
Wróci wiosna deszcz spłynie na drogi
Ciepłem słońca serca się ogrzeją
Tak być musi
Bo ciągle się tli w nas ogień
Wieczny ogień który jest nadzieją
Zapachniało powiewem jesieni
Z wiatrem zimnym uleciał słów sens
Tak być musi
Niczego nie mogą już zmienić
Brylanty na końcach twych rzęs
Tam gdzie mieszkasz już biało od śniegu
Szklą się lodem jeziora i błota
Tak być musi
Już zmienić nie może niczego
Zaczajona w twych oczach tęsknota
Wróci wiosna deszcz spłynie na drogi
Ciepłem słońca serca się ogrzeją
Tak być musi
Bo ciągle się tli w nas ogień
Wieczny ogień który jest nadzieją
2023-11-13
Tak, faktycznie adekwatna treść do mojego wiersza. Z małym zastrzeżeniem: to, co piszę, to jedynie próba odtworzenia uczuć, emocji, które mogą towarzyszyć ludziom w takiej relacji. Wiesz, moja fikcja literacka, choć z drugiej strony ile osób zmaga się z takimi sytuacjami... Piosenka Normalsów "Nie ma mowy" też dobrze oddaje te emocje, polecam. I dzięki za wizytę!
sisy89
2023-11-13
Piękny wiersz o takiej właśnie skomplikowanej relacji. Ktoś jest ale jednocześnie go nie ma, przynajmniej fizycznie. Czasem niektóre uczucia i osoby odciskają na nas swoje piętno na tyle, że niemożliwe jest zapomnieć, że kiedyś były, a te emocje na zawsze pozostają żywe.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
2023-11-13
Dokładnie tak, Sisy. I mimo, że człowiek żyje dalej, gdzieś tam w środku wciąż gra melodia z przeszłości. Bywają relacje, które mimo (kolejnego) zakończenia wciąż zdają się być żywe w pamięci, nie jako wspomnienia, ale jako coś, co za chwilę wróci, niezależnie czy będzie to za tydzień czy za kilka lat. To i tak będzie zawsze jak mrugnięcie powieki. Dziękuję za Twoją refleksję!
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Sarkazm
*** (zmieniło się tu wszystko)
Nie płacz już za mną
Wiara w nasze istnienie
Pułapka
*** (w listopadowym parku imienia Ignacego Daszyńskiego)
Miniatura o człowieku, który po śmierci musiał żyć
(***) spóźniłam się na wiosnę
Psyche
Oddajcie mi go
Tęskny wiersz
Więcej nie mogę ci dać
Z pamiętnika dziecka alkoholika
Wszyscy za jednego
*** (cierpienie)
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności