X
WYMIOCINY SPOŻYCIA
wolny
2024-11-16 08:29
z cyklu: Humorszczyzna – ciąg dalszy. Jestem poza domem, więc nie komentuję, ale wszystko nadrobię po weekendowym powrocie, jeśli tylko zobaczę ślad.
to ON stawiał na baczność
niemal pod kątem prostym
póki portfel podtrzymywał konstrukcję
jak stalowy dźwig nad brzegiem kryzysu
dzielili kieliszki, pół na pół
raz po raz, w niekończącej się kolejce
bez limitów, bez zahamowań
rozlewali emocje w pościeli rozkoszy
to dlaczego po wszystkim
ONA, co chciała
a nie ON, który zabiegał
dźwiga ciężar kaca?
ON wciąż w kolejce do "spożycia"
stoi jakby świat czekał na jego toast
jakby kolejki nigdy nie miały końca
choć blat stołu już dawno zmieniono
ONA zaś liczy godziny
nim kac przestanie kopać w żołądku
jakby matematyka była jej losem
a bilans przyjemności ważył tylko na jej barkach
życie ma swoje równania
ale kto ustalił, że x = jej problem?
na lewo schody w dół, na prawo pustka
a po równo to tylko mit spożycia
niemal pod kątem prostym
póki portfel podtrzymywał konstrukcję
jak stalowy dźwig nad brzegiem kryzysu
dzielili kieliszki, pół na pół
raz po raz, w niekończącej się kolejce
bez limitów, bez zahamowań
rozlewali emocje w pościeli rozkoszy
to dlaczego po wszystkim
ONA, co chciała
a nie ON, który zabiegał
dźwiga ciężar kaca?
ON wciąż w kolejce do "spożycia"
stoi jakby świat czekał na jego toast
jakby kolejki nigdy nie miały końca
choć blat stołu już dawno zmieniono
ONA zaś liczy godziny
nim kac przestanie kopać w żołądku
jakby matematyka była jej losem
a bilans przyjemności ważył tylko na jej barkach
życie ma swoje równania
ale kto ustalił, że x = jej problem?
na lewo schody w dół, na prawo pustka
a po równo to tylko mit spożycia
![[ GALBA ]<sup>(*)</sup>](/imagethumb,UjFENnU2KTNmOFY0QDQ4OUc4LjU.jpg,icons,150x150)
