Twoje Wiersze - ALIMENTY ROZWIEDZIONYCH WIERSZY

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Krystek

pół godziny temu

Wiersze cierpliwie czekają na
Twoją korektę i danie nowego
życia.
Ślę moc serdecznych pozdrowień
z uśmiechem radosnym:)

Odyseusz62

godzinę temu

Tak to fakt niektóre wiersze żyją swoim życiem nie liczą się z autora intecją, wszystko zależy od tego kto je przeczyta.
Pozdrawiam.

sturecki

godzinę temu

Masz rację – autor pisze jedno, a czytelnik i tak zrobi z tego swoją historię.
I dobrze, bo wtedy wiersz ma więcej niż jedną duszę.
Udanego dnia.

legenda

dwie godziny temu

Warto analizować te zapomniane wiersze pozdrawiam:)6/5

sturecki

dwie godziny temu

Jasne – czasem w starym wierszu więcej życia niż w świeżym.
Pozdrawiam na pełny gwizdek, z pełną parą.

andrew

trzy godziny temu

Jak dzieci gdy wyfruną
mają swoje życie.
To powinno cieszyć.
W szufladzie zbyt smutno.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

sturecki

trzy godziny temu

Wiersze też się nie hoduje na zapas w ciemnej szufladzie.
Niech latają, najwyżej – może któryś zgłodnieje i wróci po dokładkę.
Udanego dnia.

jolka

trzy godziny temu

Są samodzielne i przypominają o tym..A wdzięczność ?Nie okazują jej,zadowolone,że wyrwały się spod kurateli.Po latach spotkania będą cieplejsze.Wiadomo,że okazywanie wdzięczności nie należy do przyjemności.

sturecki

trzy godziny temu

No tak ... wiersze po rozwodzie to trochę jak dzieci w wieku buntu: cieszą się wolnością, ale nie przyślą nawet kartki na święta. Dopiero po latach mogą zapukać … i wtedy człowiek się dziwi, że jeszcze pamiętają adres.
Dobrego dnia.

Stukacz^(*)

cztery godziny temu

mistrz metafor 5/6

sturecki

dwie godziny temu

Spokojnie – jak zacznie pachnieć, to znaczy, że już się piecze.
A wtedy trzeba tylko pilnować, żeby nie przypalić.

Stukacz^(*)

trzy godziny temu

Właśnie samo wyjdzie, też tak myślę, może niedługo czuć zacznę.

sturecki

trzy godziny temu

To jak z jajecznicą – najpierw parę razy przypalisz, aż w końcu wyjdzie jak trzeba. A potem już samo się sypie … i metafory też. Nie zastanawiam się ... pewnie mam to we krwi.

Stukacz^(*)

trzy godziny temu

Tak się zastanawiam, jak się tego wyuczyć. Sypiesz jedną za drugą, a to proste nie jest nawet jedną stworzyć - jak dla mnie.
Pozdrawiam

sturecki

cztery godziny temu

Mam jeszcze niejedną w zapasie, żeby Cię zaskoczyć.
Pozdrawiam.

Waldi1

ponad pięć godzin temu

tak bywa ... że się mieszka blisko siebie i dobrze jest rozmawiać … będąc elastycznym ...jak coś jest nieczytelne warto zapytań metaforą co ona chce przez to powiedzieć … kto pyta nie błądzi po wersach życia … wypada częściej zajrzeć ...bo to ma sens … a milczenie dobija … słowa można przelewać byle nie w próżnię …a sumienie będzie czyste ...jak kropla ze źródełka …kopertę warto podać do ręki ..a usłysz słowo dziękuję … tak zdobywając szacunek … ten ktoś czytając poruszy swoje zmysły … przekazując szeptem dalej … bez zapłaty ...wtedy będziesz zapamiętany … bo głos Twój zostanie na zawsze w sercu … wiersze nie mogą rozwieść … bo będą urwane wersy i się pogubią w przestrzeni życia …

sturecki

cztery godziny temu

Pięknie to napisałeś ... wiersze, tak jak ludzie, potrzebują obecności, a nie tylko istnienia. Milczenie potrafi zabić sens szybciej niż krytyka, a jedno „dziękuję” potrafi przedłużyć życie wersom o całe lata. I masz rację ... rozwód z wierszem to już tylko cisza i brak puenty.
Miłego dnia.