LOS POD NOS
wszyscy szukają znaków z nieba
jakby chmury miały rubryki na imiona
i miejsce na decyzje
a przecież los chodzi po ziemi
czasem w butach, czasem boso
potyka się o to samo co my
stoi w kolejkach
gubi drobne, zapomina kluczy do drzwi
i też ma dni bez natchnienia
nikt go nie widzi
bo każdy patrzy za wysoko
licząc na miejsce z czoła
a los jest tu – pod nosem
pachnie codziennością
i nie znosi wielkich metafor
los nie jest daleko –
tylko w odległości oddechu
którego jeszcze nie wziąłem