Dzięki pannom młodym CHAGALLA ostatnia strofa jest wprost znakomita; tak sugestywna, że może pozostać niezapomnianym skojarzeniem w myśleniu o przyszłości. Wiersz piękny - wiele takich jeszcze przed Tobą, do przeżycia i napisania. Pozdrawiam serdecznie :)

Bardzo zgrabnie ujęty temat.Człowiek w swoim życiu chciałby przeżyć jak najwięcej dobrych chwil,ale wiadomo że i gorsze też się trafiają.Pozdrawiam serdecznie;)

Wiesz, widzę punkt styczności między Twoim wierszem, a obrazem Changall'a i jest nią swojego rodzaju eteryczność, nie dające się uchwycić wrażenia i emocje. Te niedopowiedzenia o nieprzeżytych zdarzeniach w Twoim wierszu, motyw cieni i umykającego króliczka, czy lot panien młodych z obrazu Changalla daje właśnie takie poczucie subtelnego "uciekania " czasu, tą zwiewność myśli ulatujących hen gdzieś daleko...poza przywołany " horyzont zdarzeń". Niebywale interesujący wiersz o nieuchronnym przemijaniu. Zastanawia mnie również motyw niezrealizowanych marzeń, tak jakby i one już nie miały szans na odrodzenie i jest to bardzo smutne, bo przecież jedną z ich cech jest właśnie kształtowanie przyszłości , a tutaj tego zabrakło..."Jednak nie wszystko dane mi było przeżyć" ta fraza ukazuje jakieś poddanie się, jakby nie było już szans na realizację tych marzeń...Melancholią przeplatane wersy...Pozdrawiam serdecznie:)

Ulotność, a jednocześnie stagnacja życia, coś co niepokoi myślicieli. Życie... Przeznaczenie, czy może kucie własnej historii podatnej na przeszkody i traumy. Czas coraz szybciej mija w miarę swego upływu, relatywistycznie.

Ale tego psa to polecam wszystkim :) To wspaniałe zwierzęta.

Myślę, że uchwyciłeś w wierszu ulotność chwil i jak pędzi to życie...serdecznosci:)

Jeśli wierzyć w reinkarnację, to wszystko jeszcze przed nami :))
Miłego dnia Kornelu :)

Kornelu, świetny wiersz!

Pozdrawiam ciepło i zostawiam 5/6🌼

Tak, lecimy bez drogi powrotnej...Ciekawy obraz w ostatniej strofie. Pozdrawiam ciepło:)

Wiersz bardzo dobrze się czyta, jest spójny. A czy zdążymy wszystko zobaczyć, przeżyć zanim znajdziemy się poza horyzontem zdarzeń? Raczej nie.

Ostatnia część podoba mi się szczególnie!
Pozdrawiam Kornelu :)

Powiem Kornelu,że bardzo mi się podoba twój wiersz👍✨

Pozdrawiam serdecznie 🙂

Myślę, że to dobrze, że wszystkiego nie przeżyliśmy. Dzięki temu pozostaje w nas ciekawość życia.
Wiersz, jak zwykle, podoba się.

Lubię przychodzić pod Twoje wiersze. Po ich przeczytaniu pozostaje spokój, który nie zawsze można w sobie odnaleźć. Zegar tyka i nic nie można z tym zrobić , choćbyśmy nie wiem jak się starali. Jednak jeszcze jest coś przed nami, jakieś spacery, rozmowy, wiersze, obrazy...
No i dzisiaj szczególnie, bo znalazł się mój Chagall...
Cóż dzisiaj mam dylemat co do oceny, bo treść wspaniała jak i warsztat, na dwie 6. Ale wybiorę treść...
Pozdrawiam :)

PS Mieliśmy podobne myśli, jeżeli chodzi o Chagalla, u mnie na stronie dzisiaj również znalazł swoje miejsce...

A jednak, co namalujesz, to zostanie, jak ten wiersz :) Cóż, że słowa? Mi się bardzo podoba, jak tu to wszystko nimi zmalowałeś... Chagall, Kandinsky, Dali... Gdyby nie sztuka, to byśmy ciągle potykali się tylko o bezładnie porozrzucane, martwe przedmioty w ograniczonej przestrzeni... Na szczęście, potrafisz je ogarnąć, dać życie, stawiając w takim kontekście innych znaczeń, że zaczyna przezierać przez nie coś więcej, bo wiadomo, że to "(Jeszcze nie wszystko...)" Brawo! :) Pozdrawiam

I nie wszystko nam będzie dane przeżyć

Ten zegar idzie wciąż do przodu
nakręcany subtelnie przez los
i nigdy nie zwalnia swego chodu
i wiemy, że stanie tylko raz.
Pozdrawiam w zadumie.

jaskinia Platona też tak jakby tu się wplata.

Każdy dzień przynosi powtarzalność, ale też nowe doświadczenia, jedne drobne, inne takie, na które się czekało, a jeszcze inne, zupełnie niechciane, które, bywa, rujnują wszystko. Pozdrawiam.