Twoje Wiersze - Krzyk przestrzeni

Krzyk przestrzeni

biały (bez rymów)

2024-08-09 14:11

Pod kopułą z trzech tysięcy nieuchronności
Blask rozpada się na wielokrotność huków
Ziemia wydała z siebie krzyk zranionego zwierzęcia
Świdrujący w uszach wszechświata
Jak jęk przestrzeni rozrywanej ostrzem
Blask rozpada się na wielokrotność huków
Pod kopułą z trzech tysięcy nieuchronności
Ziemia wydała z siebie krzyk zranionego zwierzęcia
Nieistnienie wyzbywa się istnienia
Jak jęk przestrzeni rozrywanej ostrzem
Świdrujący w uszach wszechświata
Pod kopułą z trzech tysięcy nieuchronności
Nieistnienie wyzbywa się istnienia
Jak jęk przestrzeni rozrywanej ostrzem
Ziemia wydała z siebie krzyk zranionego zwierzęcia
Świdrujący w uszach wszechświata

autor

Ola22

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: czerwony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Przeboski Mandaryn

2024-08-11

Bardzo fajny wiersz

Elżbieta

2024-08-09

Świetny! Bardzo do mnie przemówił... ale jeśli pozwolisz, to miałabym sugestię rozdzielenia na trzy strofy, z wersem początkowym "Pod kopułą z trzech tysięcy", oczywiście to tylko taka moja nieśmiała uwaga i nie musisz się nią przejmować:)
Serdecznie pozdrawiam:)⭐

Ola22

2024-08-10

Wypróbuję to. To miało być pantum, niestety trochę rozrywa wersy.

Pokaż mniej

Logowanie

Krzyk przestrzeni

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: czerwony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji