Twoje Wiersze - Parafraza wiersza Konstandinosa Kawafisa „Bóg opuszcza Antoniusza”.

Parafraza wiersza Konstandinosa Kawafisa „Bóg opuszcza Antoniusza”.

wolny

2023-10-06 20:13

To
nie roztańczony
dionizyjski korowód zobaczysz,
gdy nadejdzie ten czas,
a raczej twarz obcą,
w higienicznym czepku
i nie podejdziesz do okna,
oplątany rurkami,
a wrogowie nie staną u bram
uderzając w tarcze,
raczej wypiją poranną kawę,
z dala od ciebie, omawiając
wyniki ostatniego meczu,
więc pamiętaj, abyś był gotowy,
jeśli nie jak Antoniusz,
to przynajmniej jak ten,
kto potrafi pożegnać
wszystko, co właśnie traci,
bez tchórzliwej rozpaczy,
wspominając radość,
którą przyniosło
życie.

autor

Kornel Passer

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Marek Żak

2023-10-06

Kleopatra najpierw go opuściła, a potem zachęciła do samobójstwa, może chciała uwieść Oktawiana, jak Cezara i Antoniusza, ale nie wyszło, bo warunki nie te. Może to i lepiej bo w triumfie w Rzymie uczestniczyć, królowej Egiptu nie wypada idąc w kajdanach. Ciekawe czasy.

Kornel Passer

2023-10-07

Kij ma dwa końce. O Cesarstwie Rzymskim i ludziach tych czasów wiemy całkiem sporo i wiemy też o tym, że w tamtych czasach średnia ludzi, którzy potrafili wykazać się osobistym heroizmem była większa niż dziś.

Marek Żak

2023-10-07

Inny świat, Kim po obaleniu, pewnie skończyłby tak samo, więc każdy potencjalny konkurent jest eliminowany. Opluwany Okrągły stół zasłużył na pokojowego Nobla mz. Pozdrawiam

Kornel Passer

2023-10-07

I Kawafis i Antoniusz zakończyli życie w Aleksandrii. Kawafis w swojej poezji odtwarzał klimat starożytnego Rzymu i Grecji ze szczególnym naciskiem na charaktery swoich bohaterów. Dowódcy, cesarze , politycy tamtych czasów za swoje niepowodzenia płacili przeważnie życiem, więc udział w walkach o władzę wymagał odwagi. Dla dzisiejszych tchórzy politycznych byłoby więc mniej miejsca na tej scenie. Antoniusz zakończył życie z własnej ręki, gdy okazało się, że przegrał wszystko. W wierszu próbowałem zaimplementować nieco starożytnego charakteru do współczesności. Plutarch opisywał orszak dionizyjski, którego wizję miał mieć Antoniusz przed śmiercią, co raczej jest zwykłą fantazją.