Twoje Wiersze - Jeszcze jedno wspomnienie z PRL-u - Kornel Passer

X

Logowanie

Jeszcze jedno wspomnienie z PRL-u

wolny

2024-10-07 17:48

Długo żyliśmy
w kraju salcesonu,
popsutych neonów
i hałaśliwych zsypów
na śmieci.

Muzyka Mozarta
wypływająca z radia
na podwórko blokowiska
była jak jaskrawo ubrana
cyganka,
tańcząca na łące
pełnej wyschniętych
ostów.

Porcje piękna
nie były racjonowane,
więc walczyliśmy o nie,
jak wygłodzone wilki
albo spoceni bibliofile,
polujący na książki
i płyty spod lady.

Rozmowy
o malarstwie Moneta
i klasycyzmie wiedeńskim
nie brzmiały poważnie,
bo w pamięci
kołatał się
niedawno kupiony śledź
zawinięty w szary
papier.

Hymnu
do socjalistycznej brzydoty
nie umiem napisać,
a tamtych dni
nie da się
pokolorować,
nawet najbardziej
poślinioną
kredką…

autor

Kornel Passer

Kornel Passer

przejdź do strony autora

Jesteś Premium.
Dziękujemy!

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

10 razy

Treść

6

8

5

2

4

0

3

0

2

0

1

0

0

0

Warsztat

6

1

5

9

4

0

3

0

2

0

1

0

0

0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Bożena Joanna

2024-10-27

Moim rodzicom udało się stworzyć ciepły i piękny dom na przekór szarej rzeczywistości. Gdy byłam starsza kolejki mnie przerażały, czekanie po jedzenie, sprzęt AGD i paszport na wymarzoną wycieczkę.
PRL to moje dziecinstwo i młodość, trudne wykreślić szczęśliwe lata pomimmo wszystko. Patrzę z dziecięcej perspektywy.

A z tamtych czasów pozostało mnóstwo wartościowych książek, które mój tata potrafił zdobyć zza lady.

Dobry i prawdziwy wiersz.

Serdecznie pozdrawiam!

Kornel Passer

2024-10-27

Dziękuję za komentarz. Tak, nie wybiera się czasów dla swoich dzieciństwa czy młodości. Ja przede wszystkim ceniłem sobie atmosferę intelektualnych dyskusji wśród przyjaciół i bardzo wtedy aktywne czytelnictwo, które potem w wolnej Polsce zanikło. Pozdrawiam:)

maciejka

2024-10-13

A dzieci jak kwiaty :-)

Kornel Passer

2024-10-13

:)

dziemar

2024-10-09

Bardzo sugestywne i prawdziwe wspomnienie... Tęsknimy za tymi czasami, bo wtedy byliśmy młodzi, ale nikt do tej siermiężnej rzeczywistości realnie nie chce wracać. Dobry wiersz!

Kornel Passer

2024-10-13

Dzięki za komentarz. Serdecznie pozdrawiam.

Elżbieta

2024-10-08

Był czas, że trochę interesowałam się reklamą, w PRL-u chyba najsłynniejszą była "Ixi sam pierze", proszek miał śliczny niebieski kolor i podobno niektóre siwe panie, chciały mieć w tym odcieniu włosy. Słynna reklama Lotu " Z Lotem dalej" z piękną grafiką a właściwie zdjęciem chłopca, z rozpostartymi ramionami! Świetnie prezentowały się plakaty filmowe i teatralne, projektowane przez doskonałych grafików! Ale PRL, to niebotyczne kolejki po masło, cukier, papier toaletowy! Wysoka kultura zderzała się z szarą rzeczwistością.
Pozdrawiam serdecznie:)⭐

Kornel Passer

2024-10-08

Wobec powszechnego niedostatku wszelkich towarów reklama czegokolwiek wydawała się czymś dziwnym, ale może reklamowano akurat to, co było, nie pamiętam... W 1990 roku , gdy komuna właściwie zaczynała się kończyć miałem 28 lat, więc można powiedzieć, że jednak sporo aktywnego życia upłynęło mi już w nowej rzeczywistości, w której początki też nie były łatwe. Dzięki za refleksję. Pozdrawiam serdecznie:)

Eleanor Rigby

2024-10-08

To czasy mojego dzieciństwa, mojej młodości i wchodzenia w dorosłe życie więc w dzieciństwie niewiele mi było potrzeba do szczęścia, choć nie było bajecznie kolorowych zabawek to do dziś wspominam laleczki z sitowia zaplatane przez tatę na wycieczkach w plener. Młodość to już dojrzalsze spojrzenie na braki kulturowe i bytowe. Szare to były czasy.

Kornel Passer

2024-10-08

Mój sposób uprawiana poezji wymusza na mnie opisania jak największego kawałka Rzeczywistości, tej teraźniejszej i miniowej, bez względu na to, czy chodzi o jej dobre , czy złe aspekty. I tak, zahaczyłem i o komunę... Dziękuję , że podzieliłaś się swoim wspomnieniem w komentarzu :)

JoViSkA

2024-10-08

Koszmarne wspomnienia z tamtych czasów zakopałam głęboko, a Ty je wygrzebujesz...jak sobie przypomnę kilometrową kolejkę w strugach deszczu do księgarni, gdzie rzucili wydanie Quo Vadis zrobione z makulatury w szarej miękkiej, byle jakiej okładce, a w brzuchu burczało, bo w sklepach puste półki...to aż mnie wzdryga...precz z komuną, nigdy więcej!

Kornel Passer

2024-10-08

A pewnie... ale o Quo Vadis chciało się wtedy zabiegać.... Chociażby w marnej okładce... Cóż, uważam, że należy pamiętać, a nie zakopywać... z wielu względów... Pozdrawiam

Marek Żak

2024-10-07

Jedyne, co kolorowe, bo były nasze dziewczyny i może Pewexy. . Reszta szaro bura. Nie lubię do tego wracać. Pozdrawiam.

Kornel Passer

2024-10-07

Cóż, ja nie mam wpływu na to, co widzę w pamięci... Dziękuje za wgląd w mój wiersz. Pozdrawiam.

Nata Sza

2024-10-07

Fajnie opisane wspomnienie absurdalnych czasów.
Pozdrawiam serdecznie:)

Kornel Passer

2024-10-07

Dzięki za opinię. Mam takie złudzenie, że jak nie opiszę tego, co mam w pamięci, to to zniknie na zawsze.... Pozdrawiam serdecznie... :)

januszek

2024-10-07

kraina absurdu miała jednak swoich wiernych wykonawców, swoje służby, dziś już na 'zasłużonej' emeryturze. i tu niespodzianka bo nadal są potrzebni i raptem wracają do służby; ciekawe po co?
żeby było tak jak było?

Kornel Passer

2024-10-07

Zatrzymajmy się, bo to do niczego nie prowadzi, a ja mam dość kłótni na portalu i nie odpowiadam za ruchy kadrowe w służbach. Pozdrawiam.

januszek

2024-10-07

i np dzięki im dowódcom starej kadry Leopardy wróciły ze wschodniej granicy nad Odrę czyżby prezent z zaproszeniem dla Putina?

januszek

2024-10-07

Magdalenkę potrafię zrozumieć ale czemu powrócili do służby oficerowie w stanie spoczynku z nastaniem rządów koalicji 15X/13XII

Kornel Passer

2024-10-07

Na skutek układów w Magdaleńce komuna nie została rozliczona, ale z drugiej strony trzeba pamiętać, że była to cena "wynegocjowanej rewolucji" , co skutkowało oszczędzeniem wielu ewentualnych ofiar, o czym powinni pamiętać ci prawdziwi Polacy, którzy tak łatwo to potępiają. Nie cierpię "bohaterskiego" szafowania życiem rodaków przez tzw. "prawdziwych patriotów".

Osia

2024-10-07

Byłam dzieckiem
ale wiem co to
salceson kolejki
za chlebem i puste
masarnie :)
Świetny opis trudnych czasów
a jednak z uśmiechem
Pozdrawiam serdecznie

Kornel Passer

2024-10-07

Miło Cię tu "widzieć". Radość z opisywania Rzeczywistości wynagradza nawet brzydotę tych czasów. Szczytem pustych półek był widok butelek z octem jako jedynego towaru w sklepie. Takie widoki powinni pooglądać sobie wszyscy zwolennicy upaństwawiania gospodarki. Ale dobra, dość polityki... Zawsze można napisać wiersz .... :)

Moona@

2024-10-07

Super!
Ja z PRL-u pamiętam niewiele i raczej pozytywnie, bo byłam dzieckiem.
Kolejek nie lubiłam, bo się nudziłam jak mops :)
Pozdrawiam Kornelu :)

Moona@

2024-10-07

Teraz dla dzieci takie historie są jak opowieści sci-fi.
Nawet trudno im to sobie wyobrazić, skoro obecnie wszystko jest dostępne. Nawet z dostawą do domu :)

Kornel Passer

2024-10-07

Staliśmy całą rodziną na zmiany w straszliwej, zakręconej kolejce po radziecki kolorowy telewizor. Przeżycia z pogranicza absurdu a jednak to było normalne.

samisen

2024-10-07

Pamiętam doskonale te czasy z młodości.
Kolejki za chlebem, papierem toaletowym... mięso, cukier na kartki.
Kasety magnetovidowe na rynku, tureckie swetry i dekatyzowane dzinsy.
Pewexy, kantory wymiany walut
Było źle ale człowiek jakoś żył
Ech.... przywróciłeś wspomnienia 😀
Dziękuję Kornelu
Pozdrawiam

Kornel Passer

2024-10-07

Tak, te akcesoria miały znaczenie. Miałem wujka marynarza, który przywiózł mi "z Zachodu" prawdziwe jeansy z kamizelką a la cowboy i jak wyszedłem w tym na podwórko, to wszyscy się zlecieli by mnie podziwiać. :)

Dagmara<sup>(*)</sup>

2024-10-07

Trudne to były czasy, nie da się ich pokolorować.
Zbyt często wpadałam w różne tarapaty, ale jest coś co nadawało jakiś kolor tym czasom....
Pozdrawiam i 5/6

Kornel Passer

2024-10-07

Trudno zupełnie źle wspominać czasy swojej młodości. Mimo wszystko wiele się wtedy działo ciekawych rzeczy, a jeśli chodzi o kulturę i czytelnictwo, to dzisiejsze czasy są właściwie pustynią. Telenowele, Internet i tańczące pop panienki.

Odyseusz62

2024-10-07

Ja zawsze szukałem ukojenia w przyrodzie, chodziłem z piękną dziewczyną , wyglądałem trochę młodziej i to do szczęścia mi wystarczyło.
Ale pozdrawiam bez sentymentu do komuny.

Kornel Passer

2024-10-07

Tak, przyroda jest apolityczna i w pewnym sensie ahistoryczna, chociaż degradacja jej postępuje. Mam też bardziej kolorowe wspomnienia, związane ze studiami w latach osiemdziesiątych, na których przeżyłem wiele niezwykłych chwil, a przecież był to stan wojenny.

sturecki

2024-10-07

Wiersz pokazuje, jak trudno było znaleźć piękno w szarej rzeczywistości PRL-u, gdzie Mozarta i Moneta mieszaliśmy z codziennymi troskami o salceson i śledzia. To trochę tak, jakby ktoś próbował namalować tęczę, mając tylko odcienie szarości — chwile piękna były rzadkie, ale niezapomniane. W tej nostalgii jest zarówno gorycz, jak i ciepło, które pokazuje, że nawet w najtrudniejszych czasach ludzie pragnęli czegoś więcej.

sturecki

2024-10-07

Chociaż czasy się zmieniają, walka o uwagę czytelnika pozostaje. Za komuny poezja była dla wielu oddechem, dziś, w zgiełku współczesności, często ginie, ale to tylko podkreśla jej wartość dla tych, którzy jeszcze potrafią w niej szukać czegoś więcej.

Kornel Passer

2024-10-07

Poeta (niech będzie, że użyję tej górnolotnej nazwy) zawsze jest w jakiś sposób zagrożony, czy to przez brzydotę komuny, czy przez konsumpcjonizm kapitalizmu. A o zagrożeniach teraźniejszych można by książkę napisać. Zauważ , że za komuny ludzie przynajmniej chcieli czytać poezję.

Autor poleca

Autor na ten moment nie promuje wierszy

Inne wiersze z tej samej kategorii

Nie potrafię...

- [ GALBA ]^(*)

- Mojito Polaco

Gdy zamykam oczy...

Niby to pustynia - reset

Pozornie oczywiste

- Źdźbło ^(*)

Drodzy mi! Niech...

- Katarzyna^(*)

jesteś wciąż

Inne wiersze tego autora

Parafraza wiersza Konstandinosa Kawafisa „Bóg opuszcza Antoniusza”.

Blue in Green Miles'a Davisa

O obrazach Zdzisława Beksińskiego

Modlitwa grzesznika

Jakbym to robił od dawna…

Gdańsk w roku 1986

Skrócona historia etyki

Wspomnienie cywilizacji człowieka

Modlitwa pająka

Pokaż mniej

Jesteś Premium.
Dziękujemy!

x

Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności