X
Gdy umiera słowo
biały (bez rymów)
2020-04-09 18:24
Gdy umiera słowo, nie milkną głosy
codzienne, powszednie jak chleb.
Gdy zostaje pustka, życie trwa w pełni
dni oraz nocy, niebacznych na żal.
Gdy tęsknota bezimienna się staje,
wielością nazw smutek wdziera się w myśli.
Gdy cichnie dźwięk, promienna nuta duszy,
już tylko ból smętnawą mantrą istnienia.
codzienne, powszednie jak chleb.
Gdy zostaje pustka, życie trwa w pełni
dni oraz nocy, niebacznych na żal.
Gdy tęsknota bezimienna się staje,
wielością nazw smutek wdziera się w myśli.
Gdy cichnie dźwięk, promienna nuta duszy,
już tylko ból smętnawą mantrą istnienia.
