Wiersz wspaniały. Jestem pełen zachwytu. Niestety, jako ludzie, jesteśmy jak drzewa burzą połamane. W pełni zgadzam się z opinią Lidki.
Serdecznie pozdrawiam.

Nie mogłam pominąć milczeniem takiego wiersza. Zrobił na mnie niesamowite wrażenie. Głęboko przemyślany tekst. Drzewa, zwłaszcza duże, kojarzą mi się z dostojeństwem i stabilnością, teraz będą mi się także kojarzyć z innymi wartościami. W wierszu stały się po części symbolem dzieła Bożego, tak zaniedbanego i niedocenianego przez człowieka, po części wzorcem dla ludzkości, jak należy wypełniać przypisaną przez naturę rolę.
Ludzkość w swojej pysze ignoruje fakt, że zakłóca piękną harmonię, a czyniąc to zmierza ku samounicestwieniu. „Czynić ziemię podaną”, nie znaczy niszczyć, a jednocześnie nie można zatracać świadomości, że przyroda jest efektem działania Wyższej Siły i jej przejawem, a dbałość o to dzieło powinna wynikać także z wdzięczności, nie będąc celem samym w sobie..
Wartości w dzisiejszym świecie się zdewaluowały, pojęcia zostały wypaczone, dopasowane do własnych potrzeb w przewrotny sposób, prawdę interpretuje się dowolnie i nagina. „Wyrwanie koszuli” jako rodzaj terapii szokowej może w końcu uświadomić ludzkości błędy i zburzyć naiwną wiarę w bezkarność jej poczynań. Tylko kiedy i na jak długo? A może (zgodnie z hipotezami badaczy) już to przerabialiśmy…
Ostatnie słowa wzruszają jak żal rodzica, który chciał jak najlepiej dla swoich dzieci, a one się zbuntowały, albo może tylko pobłądziły. Tyle, że błędy pociągają za sobą konsekwencje.
Jeszcze słówko o formie. Mimo, że wiersz ma różną liczbę sylab w poszczególnych wersach, nie gubi rytmu, poza tym przy tak ważkim przesłaniu, forma schodzi na drugi plan.
Wyrazy uznania, Beato.
PS.
Komentarz może trochę chaotyczny, bo pisany w pośpiechu, ale pod wpływem żywych emocji:)

Witaj Beatko , Zszokowałaś Mnie tym wierszem , jest w nim wielka moc słowa. Wręcz karzącej prawdy o człowieku ,który zszedł z dróg bożych i łamie Jego zasady. Bardzo dobry , odważny wiersz o wielkiej sile przekazu . Gratuluję ,serdecznie pozdrawiam i zostawiam gwiazdki Irena

Hej, ale o czym właściwie jest ten wiersz ?
To jakiś protest przeciwko wycinaniu amazońskiej dżungli ?
Czy to odezwa do emigrantów żeby nigdzie nie wyruszali tylko siedzieli w domach ?

Ale się rozpisałaś... Masz rację, że człowiek zagubił się i nie może odnaleźć, a im dalej odejdzie od Boga tym trudniej mu będzie poukładać życie doczesne.
W 11 zwrotce brakuje sylab. Ja bym to widział tak "kiedy konała na krzyżu
ty drwiłeś z niej obłudniku!" wtedy jest po 8
Pozdrawiam serdecznie

Wiersz wielowątkowy, ale ten o zagubieniu człowieka dominuje. Wydaje mi się, że warto trochę zmienić perspektywę - dostrzegać co mówią i robią najbliżsi, dobrzy znajomi, co przekazuje wartościowa literatura. liryka w piosenkach, a ograniczyć to co płynie z mediów. Pozdrawiam.

Dzisiejsi nowocześni modlą się do stworzeń zamiast do Stwórcy, w którego już nie wierzą. Kiedyś mówiło się "bałwochwalcy".
Gorzkie refleksje w ciemnych barwach serwujesz. Szkoda, że prawdziwe :)

dokąd idziesz Panie ... no właśnie ...

Pogubione wartości. Mamona ważniejsza od godności. Powtarzane kłamstwa z głupoty czy z wyrachowania. Zachłannie eksploatowana Matka Ziemia ile jeszcze wytrzyma. Co dla potomnych zostanie? Po prostu człek stał się samolubem. Ważny temat. Pozdrawiam

Znakomite !
Utwór zatrzymuje i zamyśla....
Serdecznie pozdrawiam :)