zbyt mało 2021.11.06
na nowo
namalować nasz świat pędzlami światła
zbyt mało czasu i godzin wspólnie spędzonych
do sklejenia wczoraj i jutra
by przetrwać dzisiaj
wiem
świadomy praw i obowiązków
wystawiony na próbę czasu niezaliczoną
pokonany przez życie doczesne
pokornie w pustkę odchodzę
samotny biały żagiel
na bezkresie mrocznego oceanu
w małej łupinie
na sztormy i szkwały wystawiony
horyzontu nie widać
chcieć a móc to przepaść nieogarnięta
oddechem i pocałunkiem
tak odległym
tak dawnym
nie trzymam już na smyczy
uległości
dłonie za krótkie
wzrok nie sięga w głębię nicości
smutki dogoniły
powaliły
bezlitośnie
/pitu-pitu 2021/