Patrzmy sercem "face too face"

Świetny wiersz, jakby dwa portrety, ten malowany złudzeniami i wyobraźnią i ten prawdziwy:):) miłego dnia Kingo:)

czyżby próby nie przynosiły rezultatu i trzeba robić rozgrzewkę
sztuka raczej nie rządzi się takim prawami ale skoro artysta czuje że w ten sposób osiągnie doskonały efekt można to zrozumieć

kłaniam się
wszystkiego dobrego

Fajna nieoczywistość sytuacyjna. Malowanie kogoś choć nie wiadomo kogo by potem malować tę właściwą osobę. Zakręciłaś piórem z gracją przyznam.
Pozdrowionka Poetko 🌟👍

nie ma czerwieni
nawet ta Onufrego traci błysk
przy twoich ustach

a błękit oczu
blakną przy nim lazury
ciepłych mórz

i wiesz
za każdym razem jak siadam przy płótnie
czuję się jak sztubak

potrafię tak Ciebie ... że za każdym razem... będziesz piękniejsza i niepowtarzalna jak miłość ... pozdrawiam serdecznie ...

Przyznam że co nieco zaskoczyłaś mnie tym zakończeniem, bo po co dwa razy malować to samo?
Pozdrawiam z uśmiechem:)))

Nie lada to sztuka malować farbami wyobraźni.... Pozdrawiam serdecznie

Bardzo ciekawy pomysł na wiersz- rozbieżność między wyobraźnią, często napędzaną własnymi pragnieniami, a rzeczywistością, która w sumie też nie jest jednoznaczna... Skojarzyła mi się piosenka :"Wymyśliłam cię" Ireny Jarockiej. Pozdrawiam ciepło:)

Malowanie, to akt niezależnego spojrzenia z wewnątrz zmysłów. Nie ma miejsca na osobiste sugestie. Wówczas to nie autorski portret.
Widzieć siebie w lustrze, to tylko odbicie chwili, widzieć siebie oczami drugiej osoby, to wieczność.
Pozdrawiam Kingo.

Pięknie i lekko :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Kobiecy akt, wykonany przez faceta to kwintesencja malarstwa, bo pokazuje coś / kogoś zupełnie innego niż lustro. Babka nie musi wcale mówić, jak on ma malować, bo malarz widzi o wiele niż sama malowana:). Pozdrawiam. j

Piękny ten obraz,
Codziennie daje nowe natchnienie.

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Ciekawe jest to, że podmiot liryczny zwraca się do kogoś, żeby go/ją (co jest bardziej prawdopodobne) namalował. Uderza to, że właśnie PL mówi malarzowi, jak ma to zrobić, a więc przedstawia mu swój wizerunek. Dopiero później ów malarz miałby spojrzeć, zobaczyć "oryginał" i podjąć kolejną próbę. I to jest dość typowy "obrazek z życia", który wskazuje na to, że człowiek często sam siebie przedstawia drugiemu w sposób zniekształcony. Świat nachalnie próbuje nas wcisnąć w ramy jakiejś "kultury zwycięstwa". Wszystko ma być naj, naj, naj. W przeciwnym razie jesteś "przegrywem" i nic nie znaczysz. To jest chore oczywiście podejście i prowadzi do daleko posuniętego egoizmu. Często kończy się depresją lub w najlepszym razie chorobliwą izolacją od społeczeństwa.

Dość lekko i trafnie wskazałaś, tak sądzę, ten proceder "upiększania" siebie wobec innych.

Pozdrówki, Kingo. Hej ho! 😊🙋🏻‍♂️

Ma lowanie jest wyraz em dusz y wy pełni on ej po brzeg i pięknem 💯

I za każdym razem będzie inny portret., doskonalszy. Wiersz zwiewny i pięknie się czyta. A teraz odwrotnie, portret mężczyzny; mądry, silny, męski. Będzie ciekawe porównanie. Ty to potrafisz. Pozdrawiam.