X
To już jesień
antyczny
2024-12-03 23:54
Czerwony liść spłynął do stóp
I osiadł na mokrej trawie.
Szelestem swym, przypomniał mi
- jesień już prawie.
Złocisty krąg zatoczył wiatr
i przyniósł mi zapach siana.
Ja szedłem lasem, w kwitnący wrzos
zabrnąłem po kolana.
Skończył się las i zobaczyłem
mgły pola otulające,
okryły całej ziemi krąg
i ptaki odlatujące.
I właśnie myśl, że smutek lśni
W najmniejszej mgły kropelce,
Sprawiła, że – jesiennie mi dziś,
Że zasmucone me serce.
I osiadł na mokrej trawie.
Szelestem swym, przypomniał mi
- jesień już prawie.
Złocisty krąg zatoczył wiatr
i przyniósł mi zapach siana.
Ja szedłem lasem, w kwitnący wrzos
zabrnąłem po kolana.
Skończył się las i zobaczyłem
mgły pola otulające,
okryły całej ziemi krąg
i ptaki odlatujące.
I właśnie myśl, że smutek lśni
W najmniejszej mgły kropelce,
Sprawiła, że – jesiennie mi dziś,
Że zasmucone me serce.
