pozwól dotknąć twojej duszy
słowem miękkim jak aksamit
do niczego cię nie zmuszam
ani też nic nie chcę za nic

pozwól ją błękitnie splamić
frazą świeżą jak poranek
w którym słońce wpływa w gambit
i pozwala naprzód dalej

iść tej wierze w czystość słowa
co dotyka twojej duszy
jak gałązka snów wierzbowa
by cię za nic niczym wzruszyć


- wizjer -

nie pokonam cię tęsknoto
słowem wietrznym malowana
jesteś mojej duszy trwogą
najwierniejszą z wszystkich bogów

nie pokonam cię . nie zdołam
powiek podnieść jeszcze bardziej
gdy mirażem snów mnie wołasz
i rozkruszasz serca kamień

a ja mięknę jak poduszka
nasączona twoim splinem
w którym łkania wersów słucham
i próbuje wzlecieć wyżej

nad to co tak dręczy duszę
bez potrzeby i na przekór
nie pokonam cię . lecz muszę
nie zapomnieć o człowieku

który twardo ziemią stąpa
a lirykę chowa w kieszeń
kłamiąc że cię nie podgląda
mimo twoich ciągłych wskrzeszeń





. duszność .