Twoje Wiersze - Oscar V. de L. Milosz “List do Storge”

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

braciszek ^(*)

2023-01-12

Ja, podobnie jak Renia, i zapewne wielu innych nie znam wspomnianego poematu Milosza. Pomiń też trochę treść wiersza, a skupie się na innej sprawie. Mianowicie, zrobiłeś Kornelu, świetną robotę tym wierszem, ponieważ skłoniłeś zapewne wielu do sprawdzenia kim w ogóle był wspomniany pisarz, poeta Oscar Milosz. Przyznam szczerze, że kiedys już o nim czytałem, ale zupełnie nie zagrzal on miejsca w mojej pamięci. Ty mi go przywołałeś na nowo. Tematyk poematu, który wspominasz faktycznie jest idealna dla Ciebie, z tego, co wnioskuję po naszych kilku wymienionych zdaniach tu na forum. Jeśli chodzi o poetę, to fascynuje już sama kogo biografia, historia życia. Myślę, że to też jest ważny temat. Trochę nawiązujący do króla Leonidasa, a więc wartosc ludzkiego życia w jego ogólności i szczególności.

Pozdrawiam, hej ho! 🙋‍♂️😃

Kornel Passer

2023-01-12

Milosz przeżył w swoim życiu coś w rodzaju iluminacji , czy oświecenia , bo boję się nazwać tego nawróceniem. Od tej pory zaczął opisywać świat duchowy ujmując go po swojemu , nawet bardzo... Fascynują mnie ludzie, którzy próbowali się poprzez sztukę czy literaturę przebić do tej duchowej rzeczywistości , nawet jeśli to "przebicie" było nieortodoksyjne. Pozdrawiam i dziękuję.

Traszka^(*)

2023-01-12

brawo..***

Kornel Passer

2023-01-12

Dzięki za wpis! Pozdrawiam.

Mgła^(*)

2023-01-12

Najwidoczniej spore wrażenie wywarł na Tobie nie koniecznie poemat co sam autor
Chętnie bym przeczytała
Pozdrawiam Kornelu

Kornel Passer

2023-01-12

Miło mi Ciebie zobaczyć tutaj. Japończycy podobno jedzą jakieś żywe stworzenia morskie a Francuzi żaby . Myślę , że "List do Storge" to taka właśnie żaba strawna dla takich dziwaków jak ja , więc trzeba uważać i niekoniecznie się za to zabierać. To dziwaczny poemat prozą , którego tematem jest kosmiczna wizja , w której szczególną rolę odgrywa ruch jako taki. Połączenie abstrakcyjnego szybowania w przestrzeni z czułością opisu może rzeczywiście przywoływać myśli o domu wariatów . A że "przy okazji" Milosz właściwie robi wykład z teorii względności zanim zrobił to Einstein, to już inna sprawa. Głupio to zabrzmi, ale w najlepszej wierze, odradzam lekturę :) :)