https://i1.ujarani.com/3/6/6WRtgB.jpg


żyję jasnym płomieniem
w malachitowych dźwiękach
emocji tak prawdziwej
jak siła która zmiękła

na strunie nazbyt giętkiej
wplecionej w akord duszy
która frazami brzęcząc
nazmiennie mnie porusza

istnieniem dmie w oddechy
by ogień w nich nie zgasnął
z emocji tworząc przesyt
porywa hen ku gwiazdom

by móc się tu na ziemi
zatrzymać gdy dźwięk pęknie
w bezdechu który niemoc
zostawi w wiersza pięknie

.

poezją się nie najesz
i nie zbudujesz domu
lecz ona da ci spojrzeć
by duszy patrzeć pomóc

w miejsca dla których światło
jest zbędnym przymiotnikiem
którego nie okradną
dialogi prozy nikłe

jej oddać chcę się cała
póki mnie ziemia trzyma
w życiowych interwałach
wiosnach . latach i zimach

by jesień już na stałe
została w strofach wiersza
poezji która ciałem
spragnionych karmi pierwsza


czującym :)


https://i1.ujarani.com/3/4/4oDuGb.jpg