krążą nade mną czarne anioły
myśli pokutne w skrzydłach unoszą
i ponad kartą dowodzą piórem
które próbuje potrzebie sprostać

by się oddzielić od wszelkich wizji
i własnym skrzydłom dać jasną miarę
czarnym aniołom rany zabliźnić
miodajnym słowem . gestem przyjaźni

a biel pokropić deszczem błękitu
jak na anioła stróża przystało
w tej krótkiej chwili pomiędzy świtem

gdy pod powieką powstaje całość
świata iluzji co zaraz pęknie
bańką mydlaną w twardość podłogi

a czerń się schowa w poduchy miękkie

by dniem radosnym rządziły bogi
co na dnie duszy piją ambrozję
ze źródeł ciszy zbyt wielu wojen
w odbiciu lustra szum skrzydeł słyszę

i w oczach widzę odbicie twoje


- walc angielski -

pod podłogą drzemie licho
a na licho mi to wiedzieć
wolę w łóżku leżeć cicho
i przez sufit patrzeć w niebo

bo tam gwiazdy tańczą disco
didżej księżyc oko puszcza
i do marsa bardziej blisko
choćby i z krawędzi łóżka

a złe licho spod podłogi
niech się samo z sobą gryzie

chodź pójdziemy walczyć ogniem
tam gdzie dłonie nieba bliżej

zwyciężymy prostą wiarą
w to że cisza ukołysze
myśli co wychodzą szparko
spod podłogi

chcąc być bliżej
owej chwili gdy się pióro
stroszy wobec białej karty
i próbuje treść ponurą
wpisać w rytmie na trzy-czwarte



. fantasmagorie .