a gdyby tak zapomnieć przeszłość
jakby się nigdy nie zdarzyła
i na spokojnie historię wyśnić

tak by nie była zbyt zawiła
pokolorować czarny blejtram

włożyć go w ramy przebaczenia
i wyłagodzić fałszu nietakt

ot tak zwyczajnie obraz zmienić

przecież nikt tego nie zabroni
karcie co zawsze cię wysłucha

atramentowa siła broni
na fakty bywa często głucha
i pisze co jej ślina niesie
na miękki język aby jutro
mogło przyszłości dać promesę

że nigdy już nie będzie smutno

.

ta noc jest taka samotna
jak dzień co smutkiem się dłuży
podchodząc mgliście do okna
szukając celu podróży

myśli rozpiętych w chaosie
świata co kołem się toczy
nie bacząc na upływ czasu

błękitem maluje oczy
i obiecuje poranek
dźwięczący słońcem południa
miękkością złocistej frazy
co lubi bywać tak złudna

więc chociaż noc tak samotna
a księżyc wciąż milczy sennie
wstań świtem i otwórz okna

uwierz że może być pięknie