dziś zostawiam wolne miejsce
tu przy poetyckim stole
wigilijne kładąc serce
dla tych których smutek boli

poczęstujcie się liryką
bo nic więcej dać nie mogę
oprócz myśli które będą
pokonywać mroźną drogę

nic to przecież nie kosztuje
a nadzieją żyć pozwala
że samotność zrejteruje

niech nam gwiazda świeci biała!

niech się z nami zakołysze
i poleci w dal z kolędą
by miłością rozbić ciszę
komponować ludzką jedność


- w stajence -

kiej się Bócek w niebjie rodzi
to w stajence becom łowce
głowi się zaś baron corny
dyć te sprawy mu niełobce

zyje wsak jus rocków tela
co tyn teatr jes mu znony
kiery łowce się weselom
to radujom się barony

winc psy złobjie stojom równo
pacom gwiezdom prosto w łocy
tam gdzie Bócek ku nom mrugo
wigilijnie nos urocy

tu w stajence kaj się runo
ciepli łobecnościom dusy
wsyćkich Bócek słucho równo
i najtwordse syrca krusy

hej!


Kochani, wszystkim razem i każdemu z osobna życzę spokoju Ducha i bliskości :)