Twoje Wiersze - urojenie - Viola Arvensis

urojenie

rymowany

2025-12-10 12:03

zatrzymaj mnie
na bezdrożach
gdzie nie wiesz
co począć
jak ruszyć
usiądźmy razem
w przestworzach
niech nikt nie śmie
ciszy zagłuszyć.

zatrzymaj mnie
w ślepej uliczce
swych pragnień
i wyobrażeń
być może
zostanę szczęśliwie
zasiądę
w krainie
twych marzeń

zatrzymaj mnie
w swoich ramionach
choć płoche
mam serce
i ciało
oswoić się
pragnę na dobre
niech będzie ci ciągle
mnie mało

zatrzymaj mnie
w myślach chociażby
na skraju
wspomnienia
smutnego
bo zostać chcę
w twej wyobraźni
nie znajdę już
miejsca lepszego

lecz ty
zatrzymać
mnie nie chcesz
oddalam się w mgliste
przestrzenie
i księżyc znów
każde mi zasnąć
pozostać twym
urojeniem...

autor

Viola Arvensis

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

ajw

dwie minuty temu

Piszesz z miejsca, gdzie uczucie jest jednostronne, a serce próbuje jeszcze złapać resztki złudzeń.
To jest piękne, ale bolesne..

sisy89

pół godziny temu

Czasem tak jest lepiej, piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Migrena.2^(*)

godzinę temu

wiersz pełen delikatnej tęsknoty i miękkiego światła emocji.
czytam go jak szept, który buduje klimat zawieszenia między pragnieniem a niepewnością.

sturecki

godzinę temu

Wersy płyną jak prośba, która sama wie, że nie zostanie spełniona – i właśnie to nadaje utworowi piękną melancholię. Rymy nie dekorują fraz, tylko przytrzymują emocję, żeby zdążyła wybrzmieć.
Najtrwalsze są te miłości, które istnieją tylko w czyjejś wyobraźni – pewnie stąd "urojenie".
6/5

Pokaż mniej

Logowanie

urojenie

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji