***
cisza wycięta jak kryształ
jest czwarta w nocy
a ja nie mogę spać…

wciąż widzę
żywo stoi mi w pamięci
twój obraz twarzy
promiennej uśmiechniętej

piję piątą kawę z mlekiem
palę jednego za drugim
i chciałbym tylko czas cofnąć
i wrócić do Ciebie na trzecim
piętrze…

minęło tyle lat
ja wciąż jestem sam
i wiem że jesteś z nim
szczęśliwsza
niż ze mną byłaś
jak dwoje tonących
na urokliwych wrzosowiskach

tylko Ciebie zawsze chciałem
tylko mnie Ty zawsze chciałaś
lecz ktoś przestawił zwrotnicę
i rozdzielił nas na wieki
zniszczył nam życie

to nie jest twoja wina
to nie jest żadna kara
mnie od początku zło niszczyło
od początku całe piekło chyba
mnie atakowało

jeśli będziesz kiedyś smutna
nie wahaj się ani przez chwilę
mój numer znasz na pamięć
on uratuje nam życie

już nie to doczesne zwykłe
ale życie po życiu

my tylko we dwoje na zawsze
w przezroczystej krystalicznej
pustce…

***
autor: rafał sulikowski
/pisano w Borówcu, 09.03.24/