Twoje Wiersze - Nie ma mnie i jestem

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Władysław Bator

2021-02-16

Cześć.

Moja dłoń i Twoje palce jak zapałki uczuć.

To bardzo dobra metafora fizycznego kontaktu.

Topnieję w Twej duszy. ‐ nie uważasz, że trochę to na siłę? Mityczna dusza, to symbol człowieczeństwa, tego co po nas teoretycznie zostanie. Myślisz, że mamy jakąś kontrolę nad stanem tej materii ?

Scalony umysł. - dla mnie przegadane,nic nie wnosi.

Świetne zakończenie.

Wreszcie przyzwoity wiersz o miłości.

Juliana Różyńska

2021-02-16

:) Żeby dobrze zrozumieć mój tekst - dobrze jest znać prozę Virginii Woolf - zaś w kontekście komentarza - system filozoficzny Leibniza.

:) Dziękuję i również pozdrawiam :)

Władysław Bator

2021-02-16

Ok. Dzięki za odpowiedź. Nadal niewiele rozumiem ale może to dlatego że ja szukam materii do tworzenia w nieco innych światach. Będę Cię obserwował;) Pozdrawiam

Juliana Różyńska

2021-02-16

Dziękuję za komentarz.
Nie, nie uważam, że to trochę na siłę ;) Chodzi o przenikanie bytów, nie tylko o przenikanie samej materii, ale o przenikanie bytów także w ich duchowej postaci. Nie chodzi o to, co zostanie po nas kiedyś tam, chodzi o teraz - teraz jako dana chwila jest istotna. W tej danej chwili "przenikają się" dusze - jeśli mówimy tu o materii - to trzeba to nazwać "duchową materią" ;) I mamy kontrolę nad sobą, nad stanem swojego umysłu - w każdej chwili, w której żyjemy. Stąd w tym wierszu scalone umysły. Scalenie jest ważne - bo ono akcentuje brak bytu pojedynczego w danym czasie ;) Mówi to tyleż co - człowiek nie jest monadą bez okna ;) W tym wierszu nawet więcej - człowiek jest "roztopiony" w drugim człowieku. :) A zakończenie - cóż... :) jest wyrazem tego, że... (zdarzenia w wierszu dzieją się nocą) za dnia... nagle coś blednie... jak papierowa róża (tapeta) na ścianie ;) - w nocy, w świetle płomieni wydawała się być intensywnie ciemnoczerwona... w świetle słońca wygląda inaczej - poniekąd jak ludzkie dusze... :) i ciała ;) - które w ciągu dnia są "w sobie jedne" - mocno zatracone w biegu zdarzeń - skupione na sobie, swoich codziennych obowiązkach ;)
Dzięki i pozdrawiam!

Gajusz Diokles

2020-01-15

Bardzo spodobała mi się metafora ostatniego zdania.
Czasami, aby odnaleźć siebie potrzebujemy zgubić się w drugiej osobie.

Juliana Różyńska

2020-01-15

Tak, to prawda ...
Dziękuję za lekturę i komentarz :)

Salymon

2020-01-14

Niepokojący ten wers 'W mroku jest zbawienie". Zgodzić się z tym nie mogę. Wiersz piękny i głęboki.
Pozdrawiam

Juliana Różyńska

2020-01-14

Jeśli wyrwie się ten wers z kontekstu całości, to faktycznie ... Ale w tym konkretnym przypadku chodzi o coś innego. Mrok jest nocą. Ta konkretna noc jest zbawieniem od pustki i samotności. Tej nocy rozpala się płomień.
Dziękuję za komentarz i pozdrawiam :)

Mitylene

2020-01-13

Podoba mi się to przenikanie spojrzeń, dotyków,bare i zmysłów. Jest tutaj cała paleta uczuć niebanalne wkomponowanych. Moją uwagę przykuł zwrot" W mroku jest zbawienie" . Ma w sobie coś z mistyczności, tajemniczości nieokiełznanej ale jakże pożądanej... Powtarzalność pewnych wersów nadaje rytmicznosci, ale też ma cechy mantry, co brzmi nieomal jak modlitwa...może zaklęcie? Ciekawy wiersz:)

Juliana Różyńska

2020-01-14

:)
Tak, chodzi o przenikanie, zespolenie.
W mroku jest zbawienie od samotności, pustki, od bycia pojedynczym bytem. W tym konkretnym mroku, nocy. Noc - ta ukazana w tekście - jest właśnie taka mistyczno - magiczna. Wszystko ma inny blask, inne barwy... i dlatego papierowa róża w słońcu traci pąs. Dzień wydaje się być tutaj całkiem niepożądany.
Miłosna mantra ... hmm... :)
Dziękuję za komentarz :)

Mitylene

2020-01-13

"Dotyków, barw i zmyśłów":)