Świetny, wraz z wymowną puentą, pozdrawiam ciepło.

Żyć... albo nic,
wybieram... żyć.

Pozdrawiam Juliano. Kobiece dylematy.

Ile pasji jest w Twoim wierszu! Świetny!

Nie odzywałem się długo do Ciebie, ani do żadnego z Was.
Złóżmy to na karb choroby.
Właściwie to najprawdziwsza prawda.

Wiersz odpowiada mojej dynamice i sposobowi ujmowania świata w w Wieloświecie.
Z wiarą i bez wiary. Ale każdy Poeta wierzy. W co tylko on tam zechce.
Bez przerwy ocierasz się o sztukę.
A każdy ocierany kot iskrzy. Iskry to ogień.
Co więcej, uważam, że iskry to wstęp do wielu ogni.
Na moim stole spoczywa stara maszyna do szycia. Szkoda, że nie ta moja stara, zabytkowa maszyna do pisania.
Często zaszywam. Robię byle jaką fastrygę, a potem udoskonalam ją maszynowo.
Zaszywam stare dżinsy, przerabiając je na vintage. Czasami udaje mi się to nawet z wierszami.

Odezwij się, Juliano, na adres, który znasz.
Nie zwiążę myśli Twoich, ale może dodam jakiś fajny supełek na planie pajęczyny.
Trudno muszko.
Jedna mała miała Cię trzymać nić.

Zaszczytem
______________
było dojrzeć tę myśl.
Z jednej nitki w pajęczynę całą.
Nie mam odwłoka i mniej niż osiem nóg.
Nawet dwie to dla mnie za mało.
Choć z jedną też można żyć.

Twój poeta
Alchemik

Świetny dynamiczny wiersz. Pozdrawiam

Rewelacyjne. Świetny podział na dwie strony osobowe.

Widać w Twoim wierszu nagromadzenie wielkiej siły emocji. Ciekawie się czyta, a sam wiersz intryguje. Skojarzyło mi się to z marionetką, której ruchy zależne są od tego, kto ciągnie ją za sznurki. Miło Cię znowu widzieć. Pozdrawiam serdecznie :)

Świetny wiersz, pełen emocji i wymowny. Wspaniale się czyta.
Pozdrawiam serdecznie :)

Wiersz niezwykle autentyczny w swojej wymowie. Porusza... Piękny...

Naprawdę dobry wiersz! Emocje aż się z niego wyrywają, doskonale to w tekście rozegrałaś. Wykrzykniki, wielkie litery, no podczas czytania to aż w głowie huczy, ale tak jak powinno. Bardzo mi się podoba sposób napisania tego wiersz. Pozdrawiam!

wspaniały, jesli mozna:)